Hij vertelt over de uitdagingen waar Bètapartners voor staat, maar ook over de mogelijkheden en de kracht van de organisatie.
Wat is het belang van Bètapartners?
“Het allerbelangrijkst is dat meer leerlingen bètastudies gaan doen, in hbo en universiteit. Dat zorgt voor een verhoogde uitstroom naar bèta-technische beroepen en we weten dat dat onze kenniseconomie enorm stimuleert. En het gaat niet alleen om de aantallen studenten – want het zijn er best veel op dit moment – maar ook om de juiste student op de juiste plek. Bètapartners probeert jongeren te stimuleren en docenten te ondersteunen. Dat gebeurt via nascholingen, door samen onderwijs te ontwikkelen, maar ook samen inspiratie over onderwijs te delen.”
Welke uitdagingen liggen er voor Bètapartners om die doelen te bereiken?
“Een groot probleem is het schreeuwend tekort aan docenten. Aan de ene kant gaat het er dus om een deel van de studenten te stimuleren om uiteindelijk de lerarenopleiding te doen. Het doel is om studenten vanuit de UvA en VU onder andere via de route van persoonlijk assistent leraren, waarbij studenten docenten ondersteunen in het onderwijs, te laten inzien hoe leuk het leraarschap is, hopende dat een deel daarvan ook het onderwijs in gaat.
En waar de uitdaging ook in zit, is om het model van de organisatie in de breedte uit te breiden, ook naar alfa- en gammanetwerk. De VU en UvA zijn daar mee bezig. En met name uit de kant van het voortgezet onderwijs zou dat zeer interessant zijn. Want het is natuurlijk superaantrekkelijk voor scholen dat het niet alleen bèta is, maar ook alfa en gamma. Bètapartners heeft nu al vaksteunpunten voor bijvoorbeeld natuurkunde, scheikunde en biologie, die onder andere nascholing verzorgen en ondersteuning bieden. Dat is erg belangrijk. Docent zijn is soms een eenzaam beroep – je staat per slot van rekening alleen voor de klas. Maar als je vakidioten ontmoet, kan dat inspirerend werken.”
Waar wil jij als nieuwe programmamanager de focus op leggen?
“Ik vind het belangrijk dat scholen zelf aangeven waar behoefte aan is. Het moet dus niet top-down zijn. Maar ik heb er natuurlijk wel ideeën over. Hoe kunnen we docenten met de werkdruk die ze hebben bijvoorbeeld structureel ondersteunen? Een goed voorbeeld is de website profielwerkstuk.nl, een hele concrete vorm van ondersteuning, waardoor een docent minder belast wordt.
Verder zou ik het ontzettend gaaf vinden om met al die bètacoördinatoren buiten de box te gaan denken: hoe kunnen we het onderwijs zo inrichten dat theoretische uitleg via hele goede animatie en films wordt opgenomen, zodat een docent die animatie kan gebruiken op het moment dat het uitkomt? Daarmee kan hij of zij tijd en aandacht richten op individuele leerlingen.
Daarnaast vind ik het ook nog van belang dat voldoende meisjes bètastudies gaan volgen. De afgelopen paar jaar is dat enorm veranderd in positieve zin. Maar daar moeten we wel aandacht aan blijven besteden. Als we dat niet doen, heb je kans dat dat weer wegebt. Tenslotte mis ik het hbo in het netwerk. Daar zou ik graag het gesprek over continueren.”
Waarom is het belangrijk om het hbo te bereiken?
“In het bèta-palet waar mensen uiteindelijk hun werkzaamheden verrichten, zit er aan de onderzoekskant een belangrijk element. Maar in de bèta-uitvoeringskant, dus de hbo-kant, is er misschien nog wel veel meer werk. En ik denk dat je beide componenten nodig hebt. We weten dat er een groot tekort is bij de hbo-technische bèta-opleidingen. Op het moment dat je de onderzoekskant op orde hebt, maar niet de uitvoeringskant, dan loopt dat systeem vast. Dus je hebt de vwo- maar ook de havo-jongens en -meisjes nodig.”
Lees ook het afscheidsinterview met Agnes Kemperman, Jeroens voorganger.