Een belangrijke conclusie uit zijn onderzoek heeft betrekking op verdragen ter voorkoming van dubbele belastingen. Zogenoemde dubbelbelastingverdragen zijn juridische documenten die tussen twee landen worden ondertekend en waarin de twee landen vastleggen hoe zij de inkomsten uit belastingen onderling verdelen. Dergelijke verdragen zijn in de eerste plaats bedoeld om het risico te verkleinen dat een bedrijf in beide landen belasting moet betalen over dezelfde winst. Max laat echter zien dat deze verdragen ook een mogelijk ongewenst neveneffect hebben. Zij kunnen het voor bedrijven gemakkelijker maken om belastingen te ontwijken, wat indruist tegen prominente initiatieven van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) om dergelijk gedrag te beperken.
Max: “Belastingregels hebben een grote invloed op het gedrag van ondernemingen. Denk bijvoorbeeld aan investeringsbeslissingen en bedrijfsovernames. Ondanks dat hier veel onderzoek naar is gedaan, is er een gebrek aan kennis over hoe belastingen precies het gedrag van ondernemingen beïnvloeden.”
Zijn onderzoek heeft als doel belastingontwijkingsgedrag van multinationale ondernemingen te beperken. De OESO heeft verschillende projecten opgezet om het voor bedrijven moeilijker te maken belasting te ontwijken. De bevinding van het onderzoek van Max dat belastingverdragen (die voor een groot deel door de OESO worden ontworpen) dergelijk belastingontwijkend gedrag in feite versterken, creëert enkele praktische uitdagingen. Max: “Hoe kunnen we belastingverdragen zo ontwerpen dat ze wel het probleem verminderen dat bedrijven twee keer belasting moeten betalen over dezelfde winst, maar dat ze tegelijkertijd bedrijven niet structureel helpen om belastingen te ontwijken?”