De replicatiecrisis houdt de gemoederen bezig in alle disciplines binnen de gedrags- en sociale wetenschappen. Zoals de wereldberoemde Stanford-epidemioloog John Ioannidis schreef: “Why are most published findings false?”. Arjen van Witteloostuijn en Hugh van der Mandele geven antwoord en suggereren een oplossing, expliciet gericht op de economische wetenschappen, door uit te leggen wat moet veranderen in de manier waarop economisch onderzoek wordt bedreven in de wetenschappelijke gemeenschap.
De economische wetenschappen wijken af van de andere gedrags- en sociale wetenschappen vanwege een uitzonderlijk dominante paradigmatische kern en een even dominante methodologische ruggengraat, die bekend staan als neoklassieke economie respectievelijk econometrie. Sinds ongeveer een decennium pleit de wereldwijde ‘Rethinking Economics’-beweging voor het archiveren van deze dominantie in het museum voor de geschiedenis van het economische denken, maar vooralsnog met weinig resultaat.
In hun boek scharen de economen zich achter deze beweging door te betogen dat deze dubbele sterkte van de economische wetenschappen ook een dubbele zwakte kan zijn. “Wij benadrukken dat elke toekomst van de economische wetenschappen profiteert van een gereduceerde dominantie van de neoklassieke economie. Daarnaast is het hoog tijd voor een fundamentele vernieuwing van de gevestigde methodologische praktijken, weg van die andere dominantie van het statistisch toetsen van nulhypothesen in de richting van een directe strijd tussen concurrerende hypothesen.”
De auteurs werken een concreet voorstel uit voor een methodologisch alternatief. Om dergelijke fundamentele veranderingen te bewerkstelligen moeten alle belanghebbenden in de economische wetenschappen investeren in een gezamenlijke inspanning. “Gegeven gevestigde belangen is dat niet eenvoudig. Maar als de prachtige discipline van de economische wetenschappen hierin slaagt, kan zij een schitterende toekomst tegemoet zien.”
Bekijk hier het gratis 'A Future For Economics' inkijkexemplaar.