Onze Methoden

Ontdek onze methodologieën en gerelateerde projecten hieronder!

• Engaged scholarship

  Engaged scholarship verwijst naar transformatieve en kritische vormen van academisch werk die de ambitie en het vermogen hebben om reflectie te stimuleren die meer inclusieve praktijken in de samenleving en de academische wereld mogelijk maakt. We hebben deze methodologie specifiek onderzocht, beschreven en ontwikkeld in een project dat aan de wieg stond van het Co-Creation for Inclusive Knowledges Lab: het NWO-project Engaged Scholarship Narratives of Change, geleid door prof. Halleh Ghorashi.

  Dit project richtte zich op een meer omvattend en transformatief begrip van hoe geëngageerde wetenschap kan bijdragen aan de maatschappelijke inclusie van vluchtelingen. De onderliggende aanname is dat de sociale wetenschappen een belangrijke rol spelen in het vergroten van de maatschappelijke en academische verbeelding door lokale, historische en analytische kennis te verbinden om een daadwerkelijke inclusie van achtergestelde groepen mogelijk te maken.

  Op de website van het Engaged Scholarship, Narratives of Change project kun je meer informatie vinden over methodologieën van engaged scholarship en verwante begrippen en literatuur over engaged scholarship. Je kunt ook voorbeelden zien van de bijdrage van geëngageerde wetenschap aan het stimuleren en vastleggen van de voorwaarden en verhalen van verandering, in het bijzonder in de richting van inclusie van vluchtelingen in het licht van concurrerende maatschappelijke en academische eisen en structuren.

• Arts-based methoden

  Arts-informed of arts-based approaches houdt in dat artistieke praktijken en sociaal onderzoek op verschillende manieren met elkaar verbonden worden, waardoor kennis in co-creatie tot stand komt. Zoals beschreven door Fabian Holle, Maria Rast en Halleh Ghorashi in hun onderzoek, houdt dit in dat deelnemers betrokken worden als creatieve coproducenten van kennis, wat kritische reflectie en het opheffen van bestaande machts(on)evenwichten mogelijk maakt.

  Een dergelijke benadering waardeert met name de gesitueerde kennis die gebaseerd is op doorleefde ervaringen van deelnemers, terwijl tegelijkertijd zelfbeschikking wordt geprivilegieerd en de macht wordt verschoven naar deelnemers die serieus worden genomen als partners in het proces van zowel artistieke creatie als kennisproductie.

  De output van op kunst gebaseerde projecten heeft ook het potentieel om gecommuniceerd te worden naar bredere gemeenschappen buiten de muren van de academische wereld. Maar wat nog belangrijker is: door meer zintuiglijke, visuele, emotionele of gewoon creatievere manieren van werken mogelijk te maken, zijn kunstpraktijken hulpmiddelen om nieuwe werelden of nieuwe horizonten te verbeelden voorbij de grenzen van (alledaagse) taal, en zo nieuwe wegen te openen voor sociale verandering.

  Projecten:

  Common Ground Dialogues: Timo Korstenbroek

  Limbo: Fabian Holle

  Leiderschap en veerkracht van jongeren: Maeve Powlick

  Grenzen in kunstgebaseerd onderzoek en kunstprojecten over vluchtelingenervaringen

• Participatory action research (PAR)

  Participatory Action Research (PAR) is een inclusieve en collaboratieve benadering van onderzoek die de actieve betrokkenheid van leden van de gemeenschap tijdens het hele onderzoeksproces vooropstelt. PAR heeft als doel de kennisproductie te democratiseren door de inzichten, ervaringen en expertise te integreren van diegenen die doorgaans gemarginaliseerd of uitgesloten worden van conventionele onderzoeksparadigma's. Cornish et al. (2023) beschrijven vier sleutelprincipes van PAR:

  1. Autoriteit van directe ervaring: PAR waardeert de expertise die gegenereerd wordt door ervaring, door te beweren dat degenen die gemarginaliseerd of geschaad zijn door de huidige sociale relaties diepe ervaringskennis hebben van die systemen en het verdienen om eigenaar te zijn van en leiding te geven aan initiatieven om ze te veranderen;
  2. Kennis in actie: Volgens de traditie van actieonderzoek genereert PAR nieuwe kennis door te putten uit de ervaring van het doorvoeren van veranderingen;
  3. Onderzoek als transformatief proces: voor PAR is het onderzoeksproces net zo belangrijk als de resultaten; projecten zijn erop gericht om empowermentrelaties en -omgevingen te creëren binnen het onderzoeksproces zelf;
  4. Samenwerking en dialoog: De kracht van PAR komt voort uit het benutten van de uiteenlopende expertises en capaciteiten van de medewerkers door middel van kritische dialogen.

  Bij het ontwerpen van een PAR-project is het belangrijk om rekening te houden met deze kernoverwegingen:

  • PAR-cycli: PAR volgt geen sterk geproceduraliseerde of lineaire reeks stappen. In plaats daarvan werken teams in een cyclisch proces met een relatief open einde samen om tot een initiële definitie van hun sociale probleem te komen, een geschikte actie te ontwerpen, het resultaat te observeren en er informatie over te verzamelen, en vervolgens de actie en de impact ervan te analyseren en erover na te denken om ervan te leren, hun begrip te veranderen en de volgende iteratie van de onderzoeks-actiecyclus te informeren. Het fundamentele proces van het opbouwen van relaties vindt plaats gedurende deze cycli.
  • Relaties opbouwen: Relaties eerst, onderzoek daarna is een belangrijk principe voor het ontwerp van PAR-projecten. Individuele PAR-projecten zijn vaak ingebed in langdurige samenwerkingsverbanden. Betrouwbare relaties hangen af van het feit of wetenschappers zich bewust zijn van hun eigen belangen en perspectieven en er open en eerlijk over zijn.

  Lees hier meer over de PA

• Community-led research and action (CLRA)

  Community-led Research and Action (CLRA) is een transformatieve onderzoeksmethode. Bij deze aanpak voeren individuen, die diepgaande inzichten kunnen verschaffen door hun eigen doorleefde ervaringen, zelf actieonderzoek uit. Het doel is om een specifiek probleem aan te pakken dat hen direct raakt. Gemeenschap' verwijst naar een groep mensen die een gemeenschappelijke ervaring delen, die het onderwerp van het onderzoek wordt. In eerdere projecten die aan het lab verbonden waren, identificeerden de onderzoekers van de gemeenschap zich als sekswerkers en transgenderjongeren. Deze methode is gebaseerd op de overtuiging dat mensen met een doorleefde ervaring het beste hun eigen behoeften en uitdagingen begrijpen en daarom actief betrokken moeten worden bij het ontwerpen en uitvoeren van onderzoek en de daaropvolgende acties. De CLRA-methode moedigt ook een bredere participatie van deze mensen aan, aangezien zij zelf de onderzoekers zijn en hun eigen doelen formuleren, gegevens verzamelen, analyses uitvoeren, conclusies trekken en aanbevelingen doen voor relevante belanghebbenden, dit alles onder begeleiding van getrainde onderzoekers. CLRA bouwt voort op andere vormen van collaboratief onderzoek, zoals photovoice, op kunst gebaseerde benaderingen en participatief actieonderzoek (PAR), maar onderscheidt zich door zijn unieke kenmerk. In tegenstelling tot veel PAR-initiatieven waarbij het onderzoeksonderwerp vooraf wordt bepaald door de subsidieaanvraag of de onderzoeker, zorgt CLRA vanaf het begin voor een gelijkwaardige betrokkenheid van alle actoren.

  Projecten:

  Imarisha Hustle: Economische paden uitstippelen voor financieel kwetsbare homomannen in Nairobi, Kenia

  Community-Led Research and Action (CLRA) en Transzorg in Den Haag