Foto gemaakt door Jeroen Paling
Wat is uw achtergrond en uw vakgebied?
Ik heb wiskunde gestudeerd in Leiden. Daarna heb ik in Delft mijn proefschrift voltooid over een onderwerp in de ruimtelijke kansrekening – de percolatietheorie. . Na een aantal jaren in Utrecht te hebben gewerkt, werk ik sinds 1999 als hoogleraar aan de VU. Mijn achtergrond ligt dus in de harde kansrekening en abstracte wiskunde, voornamelijk relevant voor wiskundigen en mogelijk fysici. Echter, in de loop der jaren ben ik me meer gaan richten op toegepaste wiskunde en statistiek, vooral in het domein van de forensische kansrekening en statistiek. Dit werk is zowel theoretisch en filosofisch van belang als ook praktisch, omdat ik vaak betrokken ben bij het schrijven van rapporten voor rechtszaken waar onzekerheid een rol speelt.
Wat heeft uw interesse in dit vakgebied aangewakkerd?
Mijn fascinatie voor wiskunde en modellen is moeilijk te verklaren, maar ik herinner me dat ik op een bepaald moment het gevoel had dat ik begreep waar het over ging. Gedurende de jaren ben ik me meer gaan richten op wiskundige redeneringen en bewijzen, mede gestimuleerd door een bijzondere wiskundeleraar op de middelbare school. Het was ook een manier om te laten zien dat ik iets kon op een leeftijd waarop dat belangrijk leek. Al met al vond ik het gewoon ontzettend interessant om te begrijpen hoe wiskundige bewijzen werkten en hoe je redeneringen kon opbouwen.
Welke kwestie binnen uw vakgebied heeft de laatst tijd uw speciale aandacht?
Mijn fascinatie voor wiskunde en modellen is moeilijk te verklaren, maar ik herinner me dat ik op een bepaald moment het gevoel had dat ik begreep waar het over ging. Gedurende de jaren ben ik me meer gaan richten op wiskundige redeneringen en bewijzen, mede gestimuleerd door een bijzondere wiskundeleraar op de middelbare school. Het was ook een manier om te laten zien dat ik iets kon op een leeftijd waarop dat belangrijk leek. Al met al vond ik het gewoon ontzettend interessant om te begrijpen hoe wiskundige bewijzen werkten en hoe je redeneringen kon opbouwen.
Heeft u eerder lesgegeven aan cursisten vanaf 50 jaar?
Ja, ik heb in 2004 al eens eerder een cursus gegeven Destijds ging het meer over technische aspecten van kansrekening in interessante en grappige situaties. En vorig jaar heb ik een HOVO cursus gegeven over statistiek. Ik heb ervaring met lesgeven aan volwassenen, zoals bij het opleidingsinstituut SSR voor de rechterlijke macht in Utrecht. Lesgeven aan een publiek van 50 jaar en ouder is een interessante uitdaging.
Wat vind u het leukst aan lesgeven bij HOVO?
Het aantrekkelijke aan lesgeven bij HOVO is dat je weet dat de cursisten er echt voor kiezen en gemotiveerd zijn. Ik waardeer het feit dat de meeste mensen in de zaal zitten omdat ze oprecht geïnteresseerd zijn. Het is anders dan lesgeven aan reguliere studenten, waar motivatie soms meer gericht is op het behalen van studiepunten dan op inhoudelijke interesse. Helaas.
Wat hoopt u cursisten mee te geven tijdens de colleges?
Mijn belangrijkste hoop is dat cursisten na de les tevreden naar huis gaan, het als leuk hebben ervaren en het gevoel hebben dat ze iets hebben geleerd. Het is voor mij geslaagd als ze denken: "Dit was de moeite waard, ik heb mijn tijd goed besteed." Het gaat niet zozeer om wat ze er verder mee doen, maar vooral om algemene ontwikkeling en interesse.
