Fragment uit: ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar
'Helder Camara is in de jaren zeventig en tachtig vaak voorgesteld als een sympathisant van de zogeheten bevrijdingstheologie. Die theologie kwam op voor de armen in de Derde Wereld en zocht (en vond) raakvlakken met revolutionaire wereldse ideologieën – in de eerste plaats met het (neo) marxisme dat in de jaren zestig en zeventig een grote populariteit genoot onder jeugdige intellectuelen. In werkelijkheid ging Helder Camara zover niet. Wel stond hij, zoals Van Hulst schreef in zijn uitvoerige aanbeveling aan de senaat, kritisch tegenover het kapitalisme en wenste hij armen een stem te geven.
Het was maar een van de verdiensten die Van Hulst toeschreef aan Helder Camara. Naast armoedebestrijding en bewustmaking van zijn volk, zette de aartsbisschop zich ook in voor indianenstammen en bestrijding van analfabetisme. ‘Daartoe is zijn activiteit vooral gericht geweest op het kind, de jeugd, het gezin’, aldus Van Hulst. Dat moge waar zijn, de meest waarschijnlijke reden voor zijn voordracht lijkt gelegen in warme sympathie voor Helder Camara’s strijd tegen onrecht. Een strijd, die promotor Van Hulst zelf ooit ook voerde: tussen 1940 en 1945 redde hij als directeur van de christelijke kweekschool aan de Plantage Middenlaan tientallen Joodse baby’s het leven uit de crèche tegenover de Hollandse Schouwburg.
Van Hulst was zich van de politieke implicaties van het eerbetoon welbewust. ‘Met het eredoctoraat aan u zetten wij een lijn voort na Martin Luther King en Beyers Naudé’. Met andere woorden: de VU had opnieuw gekozen – ditmaal voor onderdrukten, voor bevrijdingsbewegingen en hun voorlieden. De fragiel ogende Helder Camara, bij binnenkomst in de aula begroet met een stormachtig applaus, hield een gloedvolle rede, waarin hij de supermachten aanklaagde vanwege hun bewapeningswedloop en opriep tot een bundeling van ‘morele krachten.’ […]’
Lees de volledige tekst over het eredoctoraat van Dom Helder Camara in ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar