Op een ingenieuze fiets met sensoren die alle bewegingen vastleggen, trapt atleet Peter zo hard hij kan. Studenten Kristel en Roos bekijken de resultaten op een groot computerscherm en controleren het trainingsschema. Trouw lid van het team, hond Jan, ligt te slapen in een hoekje van het lab. Boven zijn kop prijkt de slogan “we stimulate to cycle” aan de muur. Nog maar net gestart, moet Peter alweer stoppen: de sensoren onder de trappers zijn losgeschoten. ‘Tijdens een training hebben we bijna altijd ook technische problemen,’ lacht Roos terwijl ze de juiste schroevendraaier zoekt om de sensoren opnieuw te bevestigen. ‘Het is op allerlei vlakken een voortdurend leerproces.’
Dreamteam voor atleet en student
PULSE Racing is in collegejaar 2017-'18 opgericht om functionele elektrosimulatie (FES) voor mensen met een dwarslaesie verder te ontwikkelen. FES activeert verlamde spieren door middel van stroomprikkels en zo kan de mobiliteit van mensen met een dwarslaesie verbeterd worden. Maar minstens zo belangrijk is de mogelijkheid die PULSE aan studenten geeft om maatschappelijke impact te maken. Het team van gemiddeld 13 studenten en atleet Peter wisselt van samenstelling. Kristel is inmiddels twee jaar actief in het management: ‘Toen ik startte zat ik in het laatste jaar van mijn bachelor bewegingswetenschappen. PULSE was voor mij een geweldige kans om theoretische kennis naar de praktijk te kunnen vertalen en om te leren hoe je een team van vrijwilligers aanstuurt in een organisatie die bovendien echt iets toevoegt aan de samenleving.’
Experiment
Peter traint twee keer per week in het lab en doet dat bovendien al drie jaar. De atleet is daardoor enorm ervaren: zijn kennis en gebruik van de apparatuur zijn ongeëvenaard en de mogelijkheden van zijn eigen lichaam leert hij steeds beter kennen.
Bij een duik in ondiep water brak Peter vier jaar geleden zijn rug en sindsdien leeft hij met een complete dwarslaesie. Aangezien hij een fanatiek sporter vóór zijn ongeluk was, zijn de trainingen met PULSE voor hem een zegen. ‘De trainingen zijn erg intensief. Ik heb na afloop het gevoel echt gesport te hebben,’ vertelt hij. ‘Bovendien ben ik ervan overtuigd dat hoe meer beweging ik mijn benen kan geven, des te beter het is. Je benen zijn immers gemaakt om een lichaam dag in dag uit de dragen.’
En helaas, daar schiet de sensor alweer los en moet Peter zijn training tijdelijk staken. Samen met Kristel en Roos bevestigt hij opnieuw de sensoren aan de fiets en zijn benen in de beugels. Het is mooi om te zien hoe het experiment nooit stopt; hoe de teamleden inventief zijn en moed houden om door te gaan, ook met de beperkte middelen die beschikbaar zijn.
Cybathlon 2024
Hun doorzettingsvermogen krijgt een extra impuls door een grote internationale wedstrijd in oktober van dit jaar. De Cybathlon in Zwitserland wordt ook wel de medisch technische olympische spelen genoemd, waar elke vier jaar atleten uit alle delen van de wereld in verschillende disciplines en met behulp van de nieuwste technische hulpmiddelen de strijd met elkaar aangaan. Atleet Peter zal binnen 8 minuten een afstand van maar liefst 1920 meter af moeten leggen, enkel gebruikmakend van FES-stimulatie en daarmee pure beenkracht.
Op de vorige Cybathlon won PULSE Racing goud. Gaan ze die prestatie herhalen? Kristel knikt instemmend: ‘Peter is ontzettend sterk en heeft een bijzonder uithoudingsvermogen. En ook met onze fiets staan we er gunstig voor. We zijn vastbesloten weer te winnen!’
