“Tijdens vakanties is mijn interesse in architectuur en kunstgeschiedenis ontstaan. Als ik in Frankrijk voor een kerk stond, was ik benieuwd naar de achtergronden. Hoe oud is de kerk, wat is de bouwstijl? Ook in musea had ik altijd veel vragen. Toen ik stopte met werken, kreeg ik tijd om op zoek te gaan naar de antwoorden op die vragen. Ik meldde mij bij HOVO aan voor de leergang kunstgeschiedenis van Frans Henk Hoekstra. Hij is zo’n fantastisch verteller, echt een topdocent. Ik werd daar volledig ondergedompeld in een ‘kunstbad’. Die colleges zorgen ervoor dat ik even kan ontsnappen aan de werkelijkheid. Ongeveer gelijktijdig ben ik gestart met de leergang over de westerse architectuurgeschiedenis. De colleges van Suzanne Roelofs volg ik nog steeds.”
Leunstoelreiziger
“Ik vind het heerlijk om kennis tot mij te nemen. Het verbreedt je horizon, vergroot je begrip en verrijkt je blikveld. Ik noem mezelf voor de grap weleens een ‘armchair voyager’. Tijdens de colleges verken je de hele wereld, zonder te hoeven reizen. Toch ga ik nog steeds erg graag op vakantie. Gewapend met de opgedane kennis kijk ik nu anders naar kunstwerken en gebouwen. Bij Frans Henk Hoekstra heb ik naar kunst leren kijken: ik begrijp de kunst meer. Dat neem ik mee als ik naar musea ga of een mooie oude stad in het buitenland bezoek.”
Traktatie
“Een leuke bijkomstigheid is dat ik door HOVO andere cursisten heb leren kennen. We delen dezelfde interesses en bezoeken regelmatig een museum of ondernemen een activiteit samen. Voorlopig ben ik nog lang niet uitgeleerd en blijf ik mij verdiepen in kunst, architectuur en geschiedenis. Ik kan het iedereen aanbevelen om een keer een cursus bij HOVO te volgen. Probeer het gewoon. De kans dat het op een teleurstelling uitloopt, lijkt mij vrij klein. Ik heb mezelf na mijn pensionering getrakteerd op nieuwe inzichten. Dat zou ik ook andere mensen willen meegeven.”