Fragment uit: ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar
‘[Liek Wilardjo] werd niet slechts voor zijn natuurkundig werk voorgedragen. ‘Dr. Wilardjo’, zo heette het in de aanbeveling van Boeker, ‘heeft als natuurkundige een belangrijke rol gespeeld in het ontwikkelen van een wetenschappelijke taal in het Indonesisch, hetgeen gezien moet worden als een essentiële voorwaarde voor de verbreiding en verdieping van wetenschappelijke inzichten in zijn land en zijn kultuur.’ Zo kreeg het eredoctoraat aan de natuurkundige een emancipatoir tintje. Zijn bijdrage stootte zijn vaderland op in de vaart der volkeren, aangezien hij zich volgens zijn promotor verdienstelijk had gemaakt voor het natuurkundig onderwijs door lesprogramma’s op niveau te ontwikkelen.
Liek Wilardjo was op Java geboren. Hij studeerde natuurkunde in Yogyakarta en ontving als talentvolle maar kansarme student een Fulbright-beurs om verder te studeren in de Verenigde Staten. Hij promoveerde aan de Michigan State University. De natuurkundige Wilardjo bleek ook een overtuigd christen. Ook dat maakte hem aantrekkelijk voor de VU, erkende erepromotor Boeker. ‘Dr. Wilardjo laat zich kennen als een typische geestverwant van de Vrije Universiteit.’ Hij doceerde aan een christelijke universiteit en was actief in de Indonesische afdeling van de Wereldraad van Kerken. Wilardjo ‘felt a surge of happiness’ toen het bericht hem bereikte, schreef hij rector magnificus prof. dr. C. Datema. Maar hij betwijfelde of hem de eer toekwam, al kon hij de opgevoerde argumenten niet ontkennen.’
Lees de volledige tekst over het eredoctoraat voor Liek Wilardjo in ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar