Fragment uit: ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar.
‘Willem B. Drees, destijds verbonden aan het Bezinningscentrum van de Vrije Universiteit, [haalde] een treffende anekdote op aan een optreden van de aanstaande eredoctor. In 1988 vierde de Duitse theoloog Wolfhart Pannenberg zijn zestigste verjaardag. Ter gelegenheid daarvan werd een conferentie georganiseerd over geloof en wetenschap, een thema dat Pannenberg zijn leven lang had bezig gehouden. Aanbeland bij de thema’s ‘leven’ en ‘de mens’, merkte Pannenberg onder meer op zich te laten inspireren door filosofen als Arnold Gehlen en Helmut Plessner.
Dat beviel Eaves maar matig. Waarom negeerde Pannenberg de biologie, wilde hij in de discussie weten. Volgens Drees pakte hij een pak papier uit zijn tas, vol met tabellen en grafieken. En plaatste hij de vernietigende opmerking: ‘Hier, data, allemaal data. En dat gaat over dertigduizend mensen; niet, zoals zo vaak bij filosofen, over de ervaringen van maar één persoon, namelijk die van de filosoof zelf.’
Bekoorde die opmerking Drees, nog meer zal hem de opmerkelijke combinatie van activiteiten hebben aangesproken die Eaves in één persoon verenigde. Eaves was namelijk behalve gedragsgeneticus ook theoloog en in die hoedanigheid werkzaam als Anglicaans priester. Eaves ontving het eredoctoraat uit handen van de hoogleraar psychologie Dorret Boomsma vanwege zijn onderzoek, dat niet alleen op de genetica was toegespitst, maar ook op het gedrag. Eaves verrichtte onderzoek naar tweelingen, een onderzoek dat hij uitstrekte naar verwanten. Daarbij beperkte hij zich niet tot de genetische verwantschap, tot uitdrukking komend in uiterlijke overeenkomsten, maar betrok hij ook hun gedrag in het onderzoek. De in Engeland geboren Eaves doceerde sinds 1981 in de Verenigde Staten, waar hij een onderzoeksinstituut voor menselijke genetica leidde, terwijl hij ook hoogleraar psychiatrie was.’
Lees de volledige tekst over het eredoctoraat voor Lindon John Eaves in ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar.
