Fragment uit: ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar
‘Oosterhuis had, aldus [prof. dr. M.E.] Brinkman [decaan van de theologische faculteit], ‘als geen ander vorm gegeven aan de intentie van het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) om de aloude liturgie in de eigen landstaal te vertalen’. Hij had daarbij ‘een voortrekkersrol’ vervuld. Brinkman beklemtoonde in zijn aanvraag dat Oosterhuis’ liederen ook in protestantse kerken een warm onthaal hadden gekregen. Een eredoctoraat voor Oosterhuis zou ook de theologische faculteit dienen. Die was, schreef Brinkman, immers van zins zich de komende jaren te ‘profileren als een open, oecumenische faculteit die werkzaam wil zijn op het grensgebied van geloof en cultuur. Binnen dit nieuwe profiel past een eredoctoraat wonderwel’.
[…] Het college was desondanks gemakkelijk te overtuigen van de noodzaak van een eredoctoraat voor Oosterhuis. Hij was immers, zoals het Bezinningscentrum in een begeleidende introductie schreef, ‘een belangrijke hulp bij de zoektocht naar religieuze heroriëntatie die in de jaren zestig van de vorige eeuw op gang kwam’. Zijn studentenekkesia in Amsterdam, die al sinds de jaren zestig furore maakte, trok in de loop van de tijd duizenden gelovigen die zich in de klassieke kerkelijke rituelen niet meer herkenden.
[…] Oosterhuis, aanvankelijk alleen lid van de Partij van de Arbeid, werd almaar radicaler. Hij was, samen met onder anderen kleinkunstenaar Freek de Jonge, televisiemaker Harry de Winter en leider van de Socialistische Partij Jan Marijnissen, een van de ondertekenaars van het Manifest Stop de uitverkoop van de beschaving, dat gericht was tegen het paarse kabinet-Kok, dat de publieke voorzieningen zou hebben verwaarloosd. Inmiddels was Oosterhuis ook lid geworden van de Socialistische Partij. Religie en socialisme ‘mixt’, verklaarde hij stellig tegen partijkrant Tribune. ‘Er bestaat een nauwe geestverwantschap tussen de profeet Amos en Marx.’
Lees de volledige tekst over het eredoctoraat voor Huub Oosterhuis in ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar