Fragment uit: ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar.
‘[De decaan van tandheelkundefaculteit ACTA prof. dr. W.] Beertsen prees Shanley’s niet aflatende inzet en betrokkenheid en koesterde bewondering voor de diplomatieke gaven waarmee de Ier het tandheelkundig onderwijs ook in achtergebleven Europese landen had bevorderd.
[…] Al vroeg in zijn loopbaan was de in Dublin en in de Verenigde Staten geschoolde Shanley betrokken bij het opstellen van richtlijnen waaraan de Europese tandheelkunde diende te voldoen. Hij nam in 1996 het initiatief tot een project om diverse faculteiten uit Europa bijeen te brengen. Daartoe riep hij een organisatie in het leven die vier keer per jaar wetenschappelijke congressen organiseerde, waar gegevens werden uitgewisseld en gesproken werd over standaardisatie van de tandheelkunde. In de daaropvolgende jaren werden ook tandheelkundigen uit andere landen uitgenodigd, dat alles steeds met de bedoeling de eenheid van aanpak en behandeling te vergroten.
Shanley’s inspanningen bleven niet onopgemerkt. In 2002 werd hem gevraagd de twaalf nieuwe Europese lidstaten op tandheelkundig gebied de unie binnen te loodsen. Shanley richtte zijn energie vooral op de Oost-Europese opleidingen, die hij uit het isolement probeerde te halen door bijna vijftig visitatieteams op onderzoek uit te sturen en te laten rapporteren over de stand van tandheelkundig onderzoek. ‘Wanneer de Tandheelkunde in Europa in de toekomst van gelijkwaardige kwaliteit en inhoud is en een vergelijkbare aanpak kent, zodanig dat sprake is van Europese tandheelkunde, zal de geschiedenis Derry Shanley eren als de grondlegger ervan’, stelde Beertsen in zijn nadere motivering voor het eredoctoraat in november 2004. Het eredoctoraat voor Shanley zou ook goed zijn voor de Vrije Universiteit, beklemtoonde Beertsen: het toonde nog eens aan hoeveel belang de universiteit stelde in samenwerking met Oost-Europa ‘opdat onze kennis, deskundigheid en ervaring toegankelijk worden voor alle inwoners van Europa. De Vrije Universiteit en professor Diarmuid Shanley delen eenzelfde visie en doel!
[…] Tijdens de plechtigheid op de Dies Natalis legde erepromotor Beertsen verband tussen het werk van Shanley en de christelijke wortels van de Vrije Universiteit. Waar Shanley zich zijn leven lang had ingezet voor Europese eenwording, daar wenste de universiteit studenten op te leiden met een brede blik op de wereld, waarmee ze, tegen de achtergrond van een verenigd Europa, hun weg zouden moeten vinden.’
Lees de volledige tekst over het eredoctoraat voor Diarmuid Shanley in ‘Het is ons een eer en een genoegen: eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930’ van Wim Berkelaar.
