Je werkt nu als apotheker, maar aan de VU ben je ooit begonnen met een opleiding biomedische wetenschappen. Waar kwam de overstap naar de farmacie vandaan?
Ik ben begonnen met de studie omdat ik alles wat betrekking had op gezondheid waanzinnig interessant vond en vooral iets met wetenschap wilde. Wat precies wist ik toen nog niet, ik volgde puur mijn interesse. Na het afronden van de studie, dacht ik: ik ben nu biomedicus, wat ga ik nu doen? Toen realiseerde ik me dat het voor mij niet uitdagend genoeg zou zijn om de rest van mijn leven alleen maar onderzoek te doen. Ik miste het menselijke aspect: het contact met de patiënt en de behandelaren. Ik ben nu eenmaal echt een mensenmens.
In de farmacie komen de analytische kant, die van de chemie en het samenstellen van medicijnen, en het menselijke aspect, het contact met patiënten en zorgverleners, samen. Ik heb me gespecialiseerd tot apotheker in de intramurale zorg. Dit betekent dat ik me richt op een heel kwetsbare groep: mensen in verpleeghuizen en/of instellingen. Daar zit ik helemaal op mijn plek. Daarnaast ben ik uit hobbyisme een wetenschappelijk onderzoek gaan doen via een extern PhD-traject onder de kwetsbare-ouderenpopulatie.
Wat heb je aan het Better Prepared-programma gehad?
Tot op de dag van vandaag heb ik het meeste profijt van het multidisciplinaire netwerk dat ik tijdens het programma heb opgebouwd. Ik heb er goede vrienden aan overgehouden die inmiddels in de meest uiteenlopende disciplines werkzaam zijn. Als je een jaar of zeventien bent, lijkt het nog niet zo relevant om een divers netwerk op te bouwen. Maar je merkt dat zodra je aan een bepaalde studie begint, je je steeds meer gaat omringen met dezelfde mensen als jij. Als ik niet oppas, zit ik alleen maar tussen collega-apothekers en artsen.
De wereld is echter multidisciplinair en ik ben ervan overtuigd dat het van meerwaarde is om uitdagingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken. We hebben elkaar daarvoor nodig. Zeker als je eenmaal aan de slag gaat als professional. En vergis je niet: het is ook heel fijn dat ik op de momenten dat ik ergens niet uitkom, even een telefoontje kan plegen naar een jurist of een topadvocaat die ik nog van het programma ken om juridisch advies in te winnen.
Het Better Prepared-programma richt zich op eerstegeneratiestudenten. Gold dat ook voor jou?
Ik was in Nederland de eerste van de familie die aan de universiteit ging studeren. In films of televisieprogramma’s had ik weleens een campus gezien, maar dat staat natuurlijk ver af van de realiteit. Dat maakte dat ik echt moest zoeken naar hoe zo’n universiteit werkte en het - voor mijn gevoel - zelf moest uitvinden. Ik had geen bodem met gewoontes of gebruiken waaruit ik kon putten.
Dat gaat over de simpelste dingen, zoals het bestellen van boeken. Ik kocht braaf alle boeken nieuw voor de hoogste prijs. Pas tijdens het Better Prepared-programma leerde ik van mijn buddy dat ik mijn boeken veel beter via de studievereniging of van ouderejaars kon kopen. Het programma bood de kans om laagdrempelig met ouderejaars in contact te komen. Naast dit soort tips, gaf het me ook mentale rust dat ik nu mensen kende bij wie ik terecht kon als ik er zelf even niet uitkwam.
Ik heb nog steeds warme herinneringen aan de community die ontstond door het programma. Het heeft me zo’n fijne en vertrouwde start aan mijn studietijd gegeven. Daarom besloot ik om in mijn tweede studiejaar zelf een buddy voor eerstejaarsstudenten te zijn. Met terugwerkende kracht denk ik dat ik toen heb ontdekt dat ik het coachen van andere mensen heel leuk vind en dat nog steeds graag doe.
Is dat ook de reden dat je nu les geeft aan de Universiteit Utrecht?
Absoluut. Ik vind het erg leuk om weer verbonden te zijn aan een universiteit. Nu als docent. Daarnaast geef ik ook geregeld gastcolleges aan artsen in opleiding tot specialisten ouderengeneeskunde en spreek ik weleens op conferenties. Ik heb zelfs tijdens de meest recente editie van het Better Prepared-programma over het apothekersvak mogen vertellen. Als je dat zeventienjarige meisje dat zoekend op de campus ronddwaalde had verteld dat ze vandaag de dag hier zou staan, had ik het nooit geloofd.
Terug naar 'Steun eerstegeneratiestudenten'