De moord op Theo van Gogh in 2004, de Deense cartooncrisis van 2005 en Charlie Hebdo: vrijheid van meningsuiting in de islam is de afgelopen decennia een veelbesproken onderwerp geworden. Razi Quadir, theoloog aan de Vrije Universiteit Amsterdam, onderzocht of vrijheid van meningsuiting überhaupt wel bestaat in de islam en wanneer die vrijheid wordt begrensd, zowel in de islam als in liberale democratieën.
De verschillen tussen de twee zijn minder groot dan vaak wordt gedacht, concludeert de theoloog. ‘’Zowel in de islam als liberale democratieën heerst het idee dat vrijheid van meningsuiting niet alleen bijdraagt aan het welzijn en de zelfontplooiing van het individu, maar ook aan de ontwikkeling en de bloei van de kernwaarden van de samenleving.’’
Ook het Westen kent grenzen aan de meningsuiting
Een andere conclusie die hij trekt, is dat bepaalde ideeën die bestaan over vrijheid van meningsuiting zowel in de islam als liberale democratieën, bevooroordeeld en ongegrond zijn. ‘’Zo heerst in de landen met een moslimmeerderheid de gedachte dat in liberale democratieën de vrijheid van meningsuiting geen grenzen kent. Maar dat beeld klopt niet’’, zegt hij. ‘’In liberale democratieën kunnen mensen niet alles zeggen wat ze willen. Europese rechters trekken grenzen bij de vrijheid van meningsuiting, net zoals dat in de islam gebeurt.’’
