Hoe is het om als keiharde bèta mede aan het roer te staan van zo’n diverse VU?
Het is mooi. Ik maak in mijn positie natuurlijk niet alleen de Bèta’s mee. Ik spreek heel veel hoogleraren van alle faculteiten en dat is fantastisch horizonverbredend. Ik heb ook altijd veel interesse gehad in de Humanities, tijdens mijn studie volgde ik ook vakken als archeologie en kunstgeschiedenis. Als rector moet je alle bloedgroepen dienen, en daarom moet ik me ook verdiepen in hoe ze opereren, wat ze nodig hebben en belangrijk vinden. De gesprekken zijn het leukst. Vaak vraag ik “wat doe je nou” en dan krijg ik heel veel informatie over een vakgebied.
Wat zijn de verschillen tussen alfa-, bèta- en gammawetenschappen?
De werkwijzen zijn totaal anders. Als je naar een subsidie-aanvraag van de Bėta’s kijkt, zie je natuurlijk andere getallen dan bij de anderen. Ze hebben vaak spullen nodig, een lab of opstelling. Bij Rechtsgeleerdheid gaat het vaker om mensen, intellectueel kapitaal. Ik zag het ook toen ik nog Vici-aanvragen moest beoordelen: andere vraagstellingen, andere methodologie. Het is flink werken om daar een gedegen oordeel over te kunnen vellen.
Wat ze delen is passie voor hun onderwerp. Niet alleen kennis van zaken, maar ook lol om te onderzoeken.
Hoe bewaar je die lol met de toenemende werkdruk?
Je probeert in elk geval zo min mogelijk nieuwe bureaucratie op te tuigen. Daarnaast willen we ook kunnen beoordelen op andere factoren dan alleen meetbare variabelen. Waar gaat het in de kern om, dat is belangrijk. We hebben nog een lange weg te gaan, maar er worden al kleine stapjes gezet: de hele beweging rondom open science en open access, maar ook subsidiegevers die niet meer alleen willen kijken naar citation index en impactfactoren. Je bent voortdurend op zoek naar de balans tussen meetbare zaken en andere factoren die misschien iets minder meetbaar zijn, maar net zo belangrijk. Je kunt een artikel in Nature hebben dat vaak geciteerd wordt, maar is dat nou belangrijker dan iemand die met zijn of haar onderzoek een richtlijn voor huisartsen gaat veranderen? Het laatste heeft een grotere impact dan het eerste, maar laat zich niet meten. Je moet dus voortdurend kijken naar de waarde van onderzoek, met ook voldoende ruimte voor fundamenteel onderzoek waar je misschien eens in de twintig jaar impact van gaat zien.
Nog even over de vereniging: je bent beheerder van het Fonds Community Building
International Office doet daar het meeste mee. Ik hou het vooral goed in de gaten. Wat we voornamelijk doen is studenten een kans geven wat extra’s te doen. Het zijn kleine bedragen, een paar honderd euro hier of daar. Iets opzetten, een activiteit, een muziekstuk uitvoeren. Mooie voorbeelden van gemeenschapsdenken stimuleren. Die community van studenten kan je hiermee een zetje geven. Het gaat niet alleen maar om studeren, het gaat bij de VU ook om ontwikkeling en identiteit.
En hoe kijk je tegen VUvereniging aan? Sommigen vinden het achterhaald
We zijn inmiddels 138 jaar verder dan de oorspronkelijke grondslag, maar het is nog steeds belangrijk. Het is niet meer uitgesproken protestants-christelijk. De tijden zijn inmiddels anders, maar de geschiedenis is een onderdeel van ons DNA. Er is een bijzonder gevoel van gemeenschap. Het element van emancipatie is nog steeds aanwezig en geldig.
