Jan Jorrit Hasselaar: In het symposium hebben we het gesprek tussen drie steden, wetenschappers, activisten, politiek, bedrijven, NGO’s en religie bij elkaar gebracht. Om vooral van elkaar te leren en samen op zoek te gaan naar betere antwoorden.
We zijn gewend om de wereld vanuit ons eigen verhaal en identiteit te bekijken, terwijl je vanuit het perspectief van de ander dikwijls ook veel beter begrijpt waar je zelf staat. Conflicterende zienswijzen kunnen helpen om bewust te worden van je eigen verhaal te komen. Van daaruit kunnen mensen samen iets nieuws op het spoor te komen, dat alleen verborgen blijft. Samen kan er dus nieuw perspectief gevonden worden.
We zitten nu eenmaal in een onzekere tijd, en die is door de pandemie, alleen maar groter geworden. Er zijn veel doembeelden, er is sprake van een economische crisis, banenverlies en de landbouw zit in een transitie. Een onzekere toekomst, daar hebben we als mens nou eenmaal moeite mee. Eerder verworven zekerheden blijken niet zo zeker te zijn. Religieuze tradities houden in tijden van onzekerheid een perspectief van hoop omhoog. Wat is dat en wat kunnen we daar van leren in het heden en de vragen die daarin spelen.
In het watersymposium hebben we vanuit het perspectief hoop verschillende partijen met elkaar in gesprek gebracht en er zijn al twee concrete vervolgprojecten gedefinieerd:
- In Kaapstad gaat dat om samenwerken richting een watersensitive city in 2040
- In Jakarta is dat een drinkwater- en sanitatieproject
Tijdens het symposium waren ook veel studenten aanwezig en hebben we een goede start gemaakt met het bekijken van de verschillende vraagstukken die op ons afkomen. Sommige goederen worden minder als je ze deelt, hoop en vertrouwen worden dan juist meer.
Lees meer over het Watersymposium.
