1. Kun je me iets vertellen over de workshopreeks waaraan je hebt deelgenomen?
"Ik ben een student aan de master Environment and Resource Management. Ik volgde deze workshopreeks om samen met de docent en enkele andere studenten de principes van Nature Based Learning (NBL) een plek te geven in het cursusontwerp. Bij iedere bijeenkomsten zaten we rond een tafel met grote vellen papier om te bespreken hoe dit vorm kon krijgen, zodat er een constructieve dialoog tussen studenten en docenten ontstond. We richtten ons hierbij met name op de leerdoelen en toetsing, zodat onze ideeën concreet werden en we deze konden toespitsen op de cursusdoelen.
Met name het beoordelingsgedeelte was interessant, omdat we vonden dat toetsing niet past bij het gedachtegoed achter NBL. Bovendien kun je studenten niet dwingen om deze manier van leren uit te proberen als ze dat niet willen. Het is optioneel, en ook al sprak het ons aan, dat zal niet voor iedereen gelden. Anderzijds, datzelfde kan gezegd kan worden van de huidige beoordelingsmethoden, die ook niet bij iedereen aansluiten maar wel verplicht zijn. Dit moeten we goed in gedachten houden, anders gaat het hele doel om verschillende leer- en beoordelingsmethoden te introduceren verloren. Voor NBL zijn er geen strikte criteria - deelnemers moeten zich vrij kunnen uiten zonder zich druk te maken over het halen van een (on)voldoende."
2. Hoe was het voor jou als student om deel te nemen aan een Nature Based Learning sessie?
"De eerste groepsbijeenkomst was een NBL-sessie in het Amsterdamse Bos. Het was heel prettig om een plekje in de natuur te zoeken en op te schrijven wat ik daar zag en voelde. We hadden een paar leidende vragen, maar waren voor de rest vrij in onze omschrijvingen. In het begin was dat trouwens nog best lastig, omdat je bij NBL omwegen gebruikt om tot een antwoord te komen, terwijl we gewend zijn om direct antwoorden te willen. Maar toen ik mezelf toestond te gaan zitten en ook even niets te schrijven, er gewoon te zijn, ontstond er nieuwe ruimte in mijn hoofd. Het hielp me om ruimer en creatiever te denken, zonder beperkende regels. Je voelt je vrij van je academische ketens. Dit gold ook voor de anderen; een van de studenten schreef zelfs een gedicht. Heel inspirerend om te zien wat je met deze methode kan bereiken.
De sessie hielp me te focussen op wat ik echt wil en wat ik doe. Ik begon ook na te denken over hoe ik deze methode kan toepassen op andere gebieden van mijn leven – om mijn gedachten meer vrijheid te geven, leerervaringen te absorberen en minder bang te zijn om fouten te maken. Het liet me leren om kennis te verwerven, in plaats van te leren voor een toets om de informatie vervolgens weer te vergeten. In die zin heeft het mijn blik verruimd."
3. Hoe was de samenwerking met de docenten? Hoe was de sfeer?
"Het sprak me zeer aan. Van tevoren had ik niet verwacht dat ik mijn docenten meer als gelijken en als mensen zou gaan zien. Normaal gesproken zet je ze op een voetstuk, maar in deze workshops werkten we samen op basis van gelijkwaardigheid. We maakten samen grapjes, waren eerlijk, en er werd naar ons geluisterd. Het was nuttig en verfrissend omdat studenten vaak het gevoel hebben dat hun mening er niet echt toe doet, of niet valide is ten opzichte van de kennis van de docent. Na deze workshops voelde ik me meer onderdeel van de universiteit. Dat apprecieerde ik zeer, en ik denk dat het voor de docenten ook waardevol was!"
