Ze kijkt aandachtig rond terwijl de conservator haar de collectie schelpen, opgezette vogels en skeletten, beesten op sterk water, schedels van plastic en zeewieren laat zien. De objecten werden (en worden) voornamelijk verzameld en aangekocht voor onderwijs binnen de opleiding Ecologie. Vanaf 1950 wordt de opleiding aan de VU aangeboden, maar de oudste objecten zijn van eerder, sommige zelfs van eind 19e eeuw. Ze komen bijvoorbeeld uit de collectie van Artis of zijn door wetenschappers verzameld voordat ze aan de VU kwamen werken. De kennis van de collectie neemt langzaam af en ook van veel individuele objecten is helaas niet (meer) bekend waar ze vandaan komen.
Kaak van potvis
Straetemans is op zoek naar een geschikt object om tentoon te stellen in de Erfgoedvitrine van de Universiteitsbibliotheek. “Wat staat hier nou?” vraagt Straetemans, Een roze kaak of tak, met witte punten eraan in een grote glazen pot trekt de aandacht. Het lijkt wel een monsterkaak. Ze overweegt de monsterkaak, (die van een potvis blijkt te zijn) want die ziet er behoorlijk indrukwekkend uit. Maar om die te vervoeren en tentoon te stellen, blijk je een speciale vergunning nodig te hebben. Bovendien verspreidt het gevaarte een enorme stank, want de pot is beschadigd. Dus dat wordt het niet. Hoe het op de VU terecht komt is onduidelijk, evenals wanneer en door wie het meegenomen is. Het duurde zelfs even voordat er iemand gevonden was, die deze monsterkaak kon identificeren!
Opgezette vogels en skeletten
Dan gaat haar aandacht uit naar de opgezette vogels en vogelskeletten. “Die zijn leuk om te zien.” Er werd veel onderzoek gedaan naar vogels, met name onder hoogleraar dierecologie Karel Voous. Hij is bekend om zijn uilenonderzoek (te zien in de Vitrine van de C0 –gang in het W&N gebouw) en zijn werk voor de vogelbescherming in Nederland en de wereld.
Wat wordt het nu? Wordt het het skelet van de lammergier? Of toch van de visarend uit 1898? Nee. Straetemans kiest de zwartvoetpinguïn uit 1964. “Die heeft de vriendelijkste uitstraling, voor een skelet dan.” Waarschijnlijk leefde het dier in Artis, maar zeker is het niet.
