Dax, waarom besloot je juist dit probleem aan te pakken? Kregen studenten moeilijk voet aan de grond op de arbeidsmarkt?
“Ja, wat ik vaak zie is dat studenten vol enthousiasme de universiteit verlaten, maar zodra ze de arbeidsmarkt betreden, merken ze dat er een kloof is tussen wat ze hebben geleerd en wat ze daadwerkelijk nodig hebben. Ze hebben die theoretische kennis, zeker, maar missen praktische vaardigheden en, nog belangrijker, een duidelijk beeld van de rollen die ze na hun afstuderen kunnen vervullen.
Voor hen was het frustrerend, en voor mij als docent ook. Ik wilde die kloof dichten door een hands-on, praktijkgerichte aanpak in het curriculum te integreren.”
Dus het grootste probleem was het gebrek aan duidelijkheid over carrièremogelijkheden?
“Klopt! Studenten kregen volop theorie, maar hadden weinig idee hoe dat zich vertaalt naar echte functies. Met de ontwikkeling van de cursus ‘Vitaliteit en Kwetsbaarheid’, onderdeel van de minor Gezondheid in de bacheloropleiding, wilde ik praktijkervaring integreren in de cursusinhoud en tegelijkertijd bewustzijn creëren over gezond ouder worden, wat aansluit bij mijn onderzoeksfocus. We werkten samen met verschillende partners, zoals Team Sportservice, het onderzoeksproject LION in samenwerking met de lokale gemeente, het Combiwel buurtteam en de GGD.
Door studenten vanaf dag één in contact te brengen met echte maatschappelijke partners kregen ze praktische ervaring en leerden ze hun eigen sterke punten en professionele interesses beter kennen.”
Waren de studenten meteen enthousiast?
“Eerlijk? Niet direct. Er was zeker wat aarzeling en zenuwen. Dit was natuurlijk nieuw voor hen; ze stapten voor het eerst uit hun boeken de echte wereld in. Maar zodra ze begonnen, veranderde hun houding compleet.
Ze pasten zich snel aan en begonnen de waarde in te zien van wat ze deden. Aan het einde vertelden veel studenten me dat het een van de meest waardevolle ervaringen was van hun opleiding tot nu toe. De cursus bestond uit vier hoorcolleges waarin ik de inhoud besprak die werd getoetst met een klein tentamen halverwege de cursus. Daarnaast waren er twee coachingsessies en twee werkcolleges waarin studenten hun voortgang moesten evalueren. We kozen dit ontwerp om studenten te begeleiden bij hun praktische opdrachten.
Projecten gingen bijvoorbeeld over het ontwerpen van beweeginterventies voor kwetsbare ouderen, zoals balanstraining om valrisico te verminderen of het onderzoeken van de fysieke en mentale prestaties van ouderen. Daarnaast ontwikkelden ze een gezondheidsinstrument specifiek gericht op het onderzoeken van kwetsbaarheid bij Marokkaanse ouderen in Amsterdam. De studenten regelden zelf de communicatie met stakeholders, kregen peerfeedback op hun presentaties en maakten reflectieopdrachten om hun vaardigheidsontwikkeling te beoordelen.”
