Wie mag zich de student of de docent van het jaar 2022 noemen en welke docent kreeg de prestigieuze Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs?
Voor de Scriptieprijzen komen alleen de beste scripties van de VU in aanmerking. Belangrijk om te onthouden bij deze prijs is dat de genomineerde studenten al eerder een interne selectieprocedure binnen de faculteiten hebben doorgemaakt én hebben gewonnen. Bij het kiezen van een winnaar houdt de jury niet alleen rekening met de academische kwaliteit van de thesis, maar beoordeelt net zo goed de maatschappelijke en wetenschappelijke relevantie, de originaliteit en de managementsamenvatting.
De jury heeft dit jaar 13 bachelorscripties en 10 masterscripties mogen ontvangen. Hieruit heeft de jury 4 finalisten voor de Bachelorscriptieprijs gekozen en 3 finalisten voor de Masterscriptieprijs. Een aparte leescommissie, bestaande uit één hoogleraar, één docent en één alumna, heeft vervolgens twee winnaars gekozen voor respectievelijk de Bachelorprijs en de Masterprijs. Er is volgens de jury alle reden voor de genomineerden om supertrots te zijn op de geschreven scripties.
De winnaars van de Bachelor- en Masterscriptieprijs ontvangen ieder € 2.000 en worden door de Dienst Universitaire Relaties en Fondsenwerving (DURF) gekoppeld aan een voor hem of haar interessante VU-alumnus.
Om in aanmerking te komen voor de Scriptieprijzen voldoet de student in ieder geval aan de volgende voorwaarden:
Om in aanmerking te komen voor de Scriptieprijzen zijn studenten beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:
Scriptietitel: The Added Value of Local Treatment for Patient with Multiple (≥10) Colorectal Liver Metastases (CRLM): An Amsterdam Colorectal Liver Met Registry (AmCORE) Based Study
In haar scriptie onderzoekt Nikita het nut van de lokale behandelmethoden radiofrequente ablatie en microgolfablatie op darmkankerpatiënten met een groot aantal uitzaaiingen in de lever. Nikita toont met haar onderzoek aan dat er bij behoud van voldoende functioneel leverweefsel geen sprake is van een bovengrens voor het aantal uitzaaiingen dat succesvol met lokale behandeling aangepakt kan worden. Lokale behandeling met radiofrequente ablatie en microgolfablatie blijkt dus ongeacht het aantal uitzaaiingen een waardevolle behandeloptie. Voorheen bestonden er voor darmkankerpatiënten met veel uitzaaiingen geen alternatieve behandelmogelijkheden. Met de uitkomst van dit onderzoek biedt Nikita hen de kans op een langere levensverwachting en daarmee perspectief voor de toekomst.
Wat vond de jury?
De jury omschrijft het onderzoek van Nikita als een doorbraak in de medische wetenschap, zeer maatschappelijk relevant, en bovendien ook nog eens duidelijk opgeschreven. De jury plaatst hier als kritische noot bij dat in deze scriptie een klein stukje wordt gedaan van een lopend onderzoek. De jury had daarom duidelijker uitgewerkt willen zien wat Nikita’s persoonlijke toegevoegde waarde aan het geheel is geweest. Daarnaast miste de jury bij het lezen van deze scriptie enige creativiteit.
Scriptietitel: Labels, Cards, and Simulation-Based Analysis for Energy Efficiency and Sustainability in Data Centers
Hoe kunnen we het toenemende aantal datacentra energiezuiniger maken? Dat is de vraag die centraal staat in de scriptie van Philipp. Hij ontwikkelt hiervoor een tool die op basis van acht verschillende maatstaven en uit realtime metingen en data kaarten kan genereren die de energieverbruiksefficiëntie van datacentra indexeren. Deze DCE Efficiency cards zijn bedoeld om de duurzaamheid van datacentra op verschillende kennisniveaus aan een zo breed mogelijk publiek te communiceren.
Ten tweede onderzoekt Philipp hoe de kennis die hij heeft vergaard ingezet kan worden om datacentra efficienter in te richten en te runnen. Hiertoe heeft hij een model ontwikkeld waarmee de duurzaamheid van Europese datacentra gemeten kan worden. Hierbij neemt hij verschillende manieren van elektriciteitsgeneratie, broeikasgasuitstoot en realtime energieverbuik van het netwerk in overweging. Dit model kan in combinatie met real time data uit datacentra complexe scenario’s simuleren. Simulaties hebben onder andere laten zien dat locatie en het tijdstip waarop datacentra zwaar belast worden drastisch effect hebben op de uitstoot van datacentra. Met deze scriptie genereert meer bewustzijn over het energieverbruik van datacentra en biedt hij een tool en model aan waarmee deze ook daadwerkelijk gemonitord kunnen worden door verschillende stakeholders.
Wat vond de jury?
Philipp heeft met zijn tool en model voor energiezuinige datacentra volgens de jury iets bijzonders neergezet. Zijn onderzoek was bovendien goed ingebed in de theorie en ook zijn overwegingen over de rol van verschillende stakeholders waren sterk. Daar stelt de jury tegenover dat de scriptie toegankelijker geschreven had kunnen worden, en dat de toegevoegde waarde van het onderzoek duidelijker had kunnen worden gemaakt.
Scriptietitel: A New Armenia
Regina onderzoekt in haar scriptie hoe Armeense Nederlanders door middel van religie omgaan met het transgenerationele trauma van de Armeense genocide. Daarbij kijkt ze in het bijzonder naar geleefde religie – dit zijn religieuze activiteiten en tradities die buiten het instituut van de kerk plaatsvinden. Om data voor haar onderzoek te verzamelen nam Regina semigestructureerde interviews af met een kleine maar diverse groep Armeense Nederlanders.
Uit haar resultaten blijken drie belangrijke thema’s die samen een antwoord geven op haar onderzoeksvraag: de overschatte culturele invloed van de dubbele diaspora op het vormen van een nieuwe collectieve Armeens-Nederlandse identiteit en gemeenschap; de verschillende manieren waarop Armeense Nederlandse door middel van theologie op de genocide reflecteren; en de veerkracht die Armeense Nederlanders tonen door via sociale media een gemeenschap te bouwen met andere Armenen uit de diaspora. Het onderzoek van Regina kan als voorbeeld dienen voor toekomstig onderzoek naar de relatie tussen transgenerationeel trauma, diaspora en religie in verschillende culturele contexten.
Wat vond de jury?
De jury vond de manier waarop Regina in deze scriptie het oude met het nieuwe verbond erg knap. Er kwamen ontzettend veel verschillende aspecten aan bod, en qua thematiek en opzet was het onderzoek interessant en origineel. De jury kon het echter niet met elkaar eens worden over de leesbaarheid – de één vond de structuur duidelijk en logisch, de ander vond het moeilijk te volgen en miste aan het einde een duidelijk antwoord op de hoofd- en deelvragen.
Scriptietitel: Matching in the mental health care sector: The effect of improved matching on the waiting time
Het onderzoek van Merel heeft als doel om de wachttijden in de zorg terug te dringen door het hoge uitvalpercentage onder patiënten terug te dringen. Volgens Merel kan het hoge uitvalpercentage verkleind worden door het matchingsproces tussen patiënt en zorgverlener te verbeteren met een persoonlijkheidstest die hun compatibiliteit meet.
Merel ontwikkelde drie algoritmes waarmee ze de balans tussen de kwaliteit van de match, relatie tussen zorgverlener en patiënt en de wachttijden kon optimaliseren. Bij toepassing op de data blijkt dat twee algorimes tussen de 17,5 en 22 procent afname in patiëntenuitval opleveren, en daarmee ook een verkorting van de wachtlijsten en wachttijden. Merel laat met haar scriptie zien dat technieken uit de Econometrie en Operations Research succesvol ingezet kunnen worden om prangende problemen in andere vakgebieden op te lossen.
Wat vond de jury?
Verrassend, origineel en creatief waren de woorden die de jury dan ook vaak liet vallen tijdens het bespreken van de scriptie van Merel. De jury was onverdeeld enthousiast over de onverwachtse manier waarop Merel in haar scriptie econometrische begrippen op een groot en maatschappelijk relevant zorgprobleem toepast. Daarnaast staat haar onderzoek qua structuur, leesbaarheid en logica als een huis.
Het was voor de jury echt appels met peren vergelijken bij de bachelorscripties. Elke scriptie had zijn eigen plus- en minpunten. Bij het aanwijzen van een winnaar voor de Bachelorscriptieprijs heeft de jury de criteria originaliteit zwaar laten wegen om tot een eindoordeel te kunnen komen. Uit welke scriptie blijk de meeste originaliteit? De jury dacht bij het stellen van deze vraag onmiddellijk aan de scriptie van Merel. De juryleden vinden dat Merel met haar de crossdisciplinaire aanpak van haar scriptie grote blijk van creativiteit en probleemoplossend vermogen heeft gegeven. Daarnaast vindt de jury het mooi om in de scriptie van Merel terug te zien dat een ingewikkeld probleem met een in beginsel heel eenvoudige ingreep kan worden. Volgens de jury maakt dit van Merel de verdiende winnaar van de Bachelorscriptieprijs.
De juryleden vragen zich af hoe Merel bij dit onderwerp is gekomen en zijn zeer benieuwd naar de concrete toepassing van het door haar ontwikkelde model. Ook willen ze graag weten hoe Merel denkt dat artsen zullen reageren als ze met dit model geconfronteerd worden.
Scriptietitel: Bidirectional Encoder Representations of the TCR-pMHC interaction improve prediction of CD8+ T cell specificity
T-cellen beschikken over receptoren waarmee ze de korte proteïnesequenties van antigenen in het bloed, ook wel epitopen genoemd, kunnen herkennen. Bij herkenning van epitopen zetten T-cellen een passende immuunreactie in werking. Het is dankzij de grote diversiteit aan receptoren en epitopen echter moeilijk om te voorspellen welk epitoop door welke receptor wordt herkend.
Bjørn stelt in de centrale hypothese van zijn scriptie dat het accuraat voorspellen van receptor-epitoop herkenning om een model vraagt dat op efficiënte wijze de patronen van betrokken aminozuren herkent. Bjørn ontwikkelde een deep learning model dat zich richt op het begrijpen van de rol die aminozuren spelen in de interactie tussen T-celreceptoren en epitopen.
Vervolgens creëerde hij een database met annotaties van T-celreceptoren en epitopen die als input konden worden gebruikt om het model met supercomputers te trainen. De onderzoeksresultaten laten zien dat Bjorns model dankzij het aanleren van aminozuurpatronen er meer dan andere modellen in slaagt om receptor-epitoop herkenning te voorspellen. Met dit onderzoek levert Bjørn een significante bijdrage aan de vooruitgang van het onderzoek naar immunotherapie voor besmettelijke ziekten, kanker, autoimmuunziekten, en orgaantransplantatie.
Wat vond de jury?
De jury vindt dat Bjørn de maatschappelijke toegevoegde waarde van zijn onderzoek heel goed duidelijk heeft gemaakt in zijn scriptie. De onverwachte manier waarop Bjørn een taalmodel heeft gebruikt om een obstakel in medisch onderzoek op te lossen spreekt volgens de juryleden boekdelen over zijn creativiteit. De jury miste echter een concrete link naar de praktijk – wat kunnen we met het model doen nu we T-celreceptor-epitoop interactie beter kunnen voorspellen?
Scriptietitel: Wave-CAIPI is an efficient and sensitive method for paramagnetic rim lesion detection
Tahmina heeft met haar scriptieonderzoek als doel om het diagnostisch traject voor Multiple Sclerose-patiënten te verbeteren. Volgens Tahmina heeft de biomarker Paramagnetic Rim Lesion (PRL) de potentie om het stellen van een MS-diagnose zowel accurater als sneller te maken. Het onderzoeken van PRL’s in een klinische setting is echter arbeidsintensief en tijdrovend. De relatief nieuwe MRI-sequentie Wave CAIPI zou de tijd die het kost om PRL’s te onderzoeken met 65% terug kunnen dringen.
Uit de onderzoeksresultaten blijkt dat Wave-CAIPI in vergelijking met andere standaard MRI-sequenties net zo goed in staat is om PRL’s te detecteren, en bovendien ook nog tijdsefficiënter is. Helaas toonden de resultaten geen verband aan tussen PRL’s en de invaliditeit die MS-patiënten ervaren. Tahmina vindt het echter bemoedigend dat dit verband in ander onderzoek wel is aangetoond, en beveelt Wave-CAIPI dan ook als onderzoeksmethode aan voor toekomstig onderzoek naar PRL’s.
Wat vond de jury?
De jury vond dat de maatschappelijke relevantie van het onderzoek goed naar voren kwam in de scriptie van Tahmina. Uit haar voordracht bleek dat het onderwerp Multiple Sclerose haar al langer bezighoudt en dat ze zich hier echt in heeft vastgebeten. Dit komt duidelijk tot uiting in haar helder opgeschreven scriptieonderzoek.
Scriptietitel: Lijden kent geen leeftijd: actieve levensbeëindiging wel
Charlotte onderzoekt in haar scriptie een lacune in de euthanasiewetgeving voor jonge kinderen. Centraal in haar onderzoek staat een wetsvoorstel uit 2020 van minister de Jonge waarin de strafuitsluitingsgrond voor artsen die levensbeëindigend handelen bij kinderen tussen de 1 en 12 jaar opgerekt wordt.
Dit wetsvoorstel heeft een schrijnende context: terminaal zieke kinderen tussen 1 en 12 jaar oud vallen buiten de huidige euthanasiewet en kunnen daarom geen rechtsgeldig euthanasiekverzoek indienen. Hun wettelijk vertegenwoordigers kunnen dit ook niet voor hen doen, en voor artsen is het strafbaar om dergelijke verzoeken te honoreren. Dit heeft als gevolg dat deze kinderen onnodig moeten lijden tot ze sterven.
Volgens Charlotte lijkt het wetsvoorstel van de Jonge zoals het er nu ligt vooral ingestoken vanuit het juridische perspectief van de arts, en minder vanuit dat van het kind. Uit haar onderzoek blijkt dat het wetsvoorstel onvoldoende in lijn met de rechten van het kind zoals die voortvloeien uit het IVRK en het EVRM. Aan het einde van haar scriptie doet ze zes aanbevelingen waarmee het wetsvoorstel verbeterd kan worden. Charlotte levert daarmee een waardevolle bijdrage aan het vervolledigen van onze euthanasiewetgeving en een waardig levenseinde voor terminaal zieke kinderen tussen de 1 en 12.
Wat vond de jury?
De jury prijst Charlotte het aan de kaak stellen van een schrijnende lacune in de euthanasiewetgeving die meer aandacht verdient. De jury is onder de indruk van de interdisciplinaire manier waarop Charlotte het wetsvoorstel dat deze lacune moet verhelpen kritisch tegen het licht houdt. Door de prettige schrijfstijl, heldere argumentatie en logica is haar scriptie heel goed leesbaar en uitstekend te volgen. Door het moreel-ethische aspect en de potentiële politieke impact van het onderzoek prikkelt Charlotte met deze scriptie de maatschappelijke discussie omtrent euthanasiewetgeving.
Bij het aanwijzen van een winnaar voor de Masterscriptieprijs had de jury een luxeprobleem – alle drie de scripties hebben een duidelijke maatschappelijke en vakinhoudelijke relevantie, zij het op medisch of juridisch vlak. Daar komt bij dat alle scripties qua logica en leesbaarheid sterk in elkaar zitten, en ook goed aansluiten op de VU-waarden open, persoonlijk en verantwoordelijk.
De jury heeft daarom in haar eindoordeel de concrete link tussen onderzoek en maatschappij zwaar laten wegen. Welke scriptie bevat resultaten of aanbevelingen die een concrete maatschappelijke impact hebben? Wat dat betreft sprong de scriptie van Charlotte er net boven uit. Charlotte doet in haar scriptie zes concrete aanbevelingen waar het wetsvoorstel van minister de Jonge mee verbeterd kan worden. De jury vindt het daarnaast ter aanbeveling strekken dat Charlotte met haar scriptie de discussie stimuleert over een onderwerp waar nog veel maatschappelijk ongemak over bestaat.
De StudenTalentprijs is een prijs waarbij een bijzondere maatschappelijke, sportieve of culturele prestatie van de student centraal staat. Kandidaten voor de StudenTalentprijs onderscheiden zich door hun capaciteit om te fungeren als rolmodel voor overige studenten. Kerncompetenties zijn hierbij: organisatietalent, veerkrachtigheid, ondernemerschap en een intrinsieke motivatie om grenzen te verleggen. De winnaar van de prijs is daarmee dan ook een ambassadeur van jong talent op de VU.
Vanuit de faculteiten heeft de jury dit jaar verschillende voordrachten voor de StudenTalentprijs mogen ontvangen. Naast de excellente studieresultaten, uitmuntende presentatie en drijfkracht, hebben de drie genomineerden dit jaar opnieuw de jury weten te verassen met hun bezigheden. De jury is daarom van mening dat alle drie de kandidaten behoren tot de top van het VU-potentieel en moedigt alle deelnemers aan om door te gaan met hun fantastische werk.
De winnaar van de StudenTalentprijs wint € 4.000 en wordt door Alumni Relaties gekoppeld aan een voor hem of haar interessante VU-alumnus.
Om in aanmerking te komen voor de StudenTalentprijs voldoet de voorgedragen student in ieder geval aan de volgende voorwaarden:
Om in aanmerking te komen voor de StudenTalentprijs zijn studenten beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:
Toen Michael in augustus 2020 als internationale student naar Amsterdam kwam om aan de VU te studeren, had ze duidelijk het voornemen om zoveel mogelijk uit haar studietijd te halen. Ze haalde tijdens het volgen van de researchmasteropleiding Clinical and Developmental Psychopathology niet alleen uitmuntende cijfers, maar was ook in veel verschillende rollen zeer betrokken bij de Faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen en de VU als geheel. Zo werkte ze onder andere voor het Student Wellbeing Point, vertegenwoordigde ze de VU als lid van het Erasmus Studentennetwerk, en was ze werkaam als ambassadeur voor internationale studenten. Zowel docenten als studenten prijzen Michael om haar ongeëvenaarde werkethos en het oprechte plezier dat ze erin schept om anderen te helpen en te zien slagen in wat ze ondernemen.
Buiten de VU om doet Michael op hoog niveau vrijwilligerswerk voor verschillende non-profitorganisaties. Ze is verbonden aan het Hugh O’Brien Youth leadership Program en HLAB-Japan, twee educatieve non-profits die respectievelijk in Amerika en Japan cross-cultureel onderwijs organiseren en faciliteren voor internationale middelbarescholieren van over de hele wereld.
Wat vond de jury?
Hoewel Michael de interviewronde voor de StudenTalentprijs digitaal en op afstand moest bijwonen, voelde het door haar enthousiasme over de VU voor de juryleden toch alsof ze fysiek bij hen in de kamer zat. Uit haar veelomvattende CV blijkt behalve toewijding en compassie een enorme levenslust en gedrevenheid die ze graag deelt met haar medemens. De faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen omschrijft Michael als een rolmodel – iemand bij wie je aan kunt kloppen in tijden van crisis, maar ook wanneer je iets te vieren hebt. De jury sluit zich daar volledig bij aan.
Valerie is een echte go-getter, sportief en internationaal geörienteerd. Na het behalen van haar middelbareschooldiploma ontving Valerie een beurs voor haar hockeyprestaties en vertrok ze naar het Amerikaanse St. Louis om aan de Lindenwood Universiteit te studeren. Tijdens haar jaar daar trainde ze snoeihard als atlete voor het universiteitsteam en leerde ze de waarde van toewijding, goed timemanagement, positiviteit en doorzettingsvermogen. Deze eigenschappen nam ze duidelijk met zich mee toen ze in 2018 aan de bachelor Business Administration begon op de VU.
Tijdens haar studie zette ze zich op verschillende manieren in voor haar medestudenten. Dit deed ze als lid van de opleidingscommissie van Business Administration, als mentor voor eerstejaarsstudenten, en als vicevoorzitter van de Facultaire Studentenraad voor de School of Business and Economics. In deze laatste rol maakte Valerie veel indruk op het faculteitsbestuur door de standvastigheid die ze toonde in de manier waarop ze haar medstudenten en de portefeuillehouder onderwijs door de coronacrisis heen hielp. Daarnaast verrichte ze vrijwilligerswerk voor het VU buddyprogramma voor internationale studenten en de VU-vereniging.
Buiten de VU om is Valerie sociaal en maatschappelijk betrokken, zowel dichtbij als ver weg. In 2022 deed ze in Cambodja vrijwilligerswerk binnen verschillende projecten van de NGO SAUCE. Dit is een NGO die zich richt op ontwikkelingshulp met speciale aandacht voor kwetsbare groeperingen in Cambodja. In 2021 bracht Valerie als vrijwilliger voor de stichting Senior & Student een jaar lang elke week tijd door met een kwetsbare oudere die behoefte had aan gezelschap. In 2023 vertrekt Valerie naar de Filippijnen om met haar medestudenten een bijdrage te leveren aan het Amsterdam Research Project, een project waarin talentvolle studenten geselecteerd worden om bijzondere projecten uit te voeren in ontwikkelingslanden. In de Filippijnen zal ze in teamverband business opportunities voor Nederlandse organisaties en bedrijven onderzoeken.
Wat vond de jury?
De jury vond het tijdens het interview met Valerie mooi dat ze in al haar antwoorden hele concrete voorbeelden gaf van de manier waarop zij van toegevoegde waarde is voor haar faculteit, de VU en voor de maatschappij. Haar twee tips voor medestudenten en het CvB resoneerden sterk bij de juryleden. Tip 1: Leg minder de nadruk op het halen van hoge cijfers, dan houd je meer energie over om iets terug te doen voor de gemeenschap en een leuke studententijd te beleven. Tip 2: Leg in het eerste jaar meer focus op het belichten van alle nevenactiviteiten die studenten tijdens hun studie kunnen ondernemen. Dan komen er vanzelf meer bijzondere, all-round getalenteerde studenten naar boven drijven. De jury kan zich bij deze mooie uitspraken alleen maar van harte aansluiten.
Amar is een student die niet bang is om zich uit te spreken over onrecht. Daarnaast is ze bereid om actie te ondenemen om dat onrecht te verhelpen, en kijkt ze daarbij eerst altijd naar wat ze zelf concreet kan doen om dit te bewerkstelligen. Ze stelt zich zowel binnen als buiten de VU zeer proactief en betrokken op als het gaat om belangrijke sociale en maatschappelijke vraagstukken, zoals systemisch racisme, LHBTI+-rechten, oorlog en klimaatverandering.
Binnen de VU heeft Amar zich tijdens haar bacheloropleiding geneeskunde op verschillende manieren ingezet voor haar eigen studentenvereniging ASC/AVSV, de medische faculteitsvereniging van de VU, de studentenpoli in het Amsterdam UMC, en het VU Green Office. Ook was ze secretaris voor de Amsterdamse Studentenvereniging Medisch Studenten. Nu ze in de masterfase van haar opleiding zit is ze verbonden aan de CO2-assistent, een project dat als doel heeft om meer aandacht te creëren voor het klimaat in het geneeskundecurriculum.
Buiten de VU organiseert Amar al sinds 2012 activiteiten voor het Kinderfonds van de Verenigde Naties. In 2020 deed ze een jaar lang mee aan dagelijkse protesten tegen racisme, en in 2022 bracht ze op eigen houtje humanitaire en medische hulp naar Polen en Oekraïne, om daar vervolgens ook de handen uit de mouwen te steken op een medische post. Sinds twee jaar doet ze ook mee aan acties van klimaatbeweging Extinction Rebellion. Tussen dit alles door doorliep Amar met succes haar opleiding en coschappen.
Wat vond de jury?
Amar presenteerde tijdens de interviewronde met de jury een authenticiteit die de juryleden raakte. Uit haar doordachte antwoorden en vermogen om met kritische vragen om te gaan bleek dat ze sterk in haar schoenen staat. De jury vond het mooi dat ze met een korte voordracht uit een gedichtenbundel van Toon Hermans ook een kwetsbare en levenbeschouwlijke kant van zichzelf durfde te laten zien. De jury heeft bewondering voor het uitgesproken activisme dat in al haar activiteiten telkens weer terugkomt. Volgens de jury noemt de faculteit der Geesteswetenschappen Amar in haar voordracht met recht iemand die midden in het studentenleven, midden in de medische wereld en midden in de maatschappij staat.
Het was een moeilijke afweging, maar de voorkeur van de jury voor de winnaar van de StudenTalentprijs ging uiteindelijk het meeste uit naar Amar. Zij past naar de mening van de jury het meest bij hetgeen waar de VU voor wil staan – op een intelligente manier het debat en de dialoog aangaan. De jury ziet in haar een mondige, proactieve en maatschappelijk betrokken ambassadeur waarmee de VU buiten de lijntjes kan kleuren.
De jury is zich bij het uitreiken van deze prijs wel van bewust dat Amar verbonden is aan Extinction Rebellion, een klimaatbeweging die zich soms schuldig maakt aan strafbare feiten. De jury heeft veel waardering voor het feit dat Amar hier tijdens haar interview met de jury op in durfde te gaan, en duidelijk maakte dat ze in haar activisme voor Extinction Rebellion een gematigde lijn bewandelt die in dienst staat van de VU-waarden open, persoonlijk en verantwoordelijk. Met deze geruststelling staat de jury unaniem achter haar als winnaar van de StudenTalentprijs.
De Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs wordt om het jaar uitgereikt aan de docent met de duidelijkste visie op het onderwijs en de beste onderwijsvernieuwingskwaliteiten. Aangezien hij alleen wordt uitgereikt aan docenten die minimaal 10 jaar werkzaam zijn als docent aan de VU, kan de Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs worden gezien als een oeuvreprijs voor ervaren docenten. De prijs wordt uitgereikt in de even-naar-oneven jaren (bv: 2022-2023 & 2024-2025).
De jury heeft dit jaar vijf voordrachten voor deze prijs mogen ontvangen. Uit deze voordrachten heeft de jury 3 finalisten geselecteerd. De finalisten werden uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek met de jury, waarbij ze voorafgaand een korte pitch moesten geven over hun visie op het onderwijs. De jury nam bij het kiezen van de winnaar zowel de pitches, de interviews als de gehele voordrachten van de kandidaten in overweging.
De winnaar van de Van der Duijn Schoutenprijs wint € 7.000 om te besteden aan het eigen onderwijs.
Om in aanmerking te komen voor de Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs, dient de voorgedragen docent in ieder geval aan de volgende voorwaarden te voldoen:
Om in aanmerking te komen voor de Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs, wordt de voorgedragen docent beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:
Sebastiaan omschrijft zichzelf als één van de gelukkigste docenten van Nederland. Hij is didacticus in de breedtste zin van het woord – hij leidt docenten op én is zelf docent. Sebastiaan is sinds 2004 werkzaam voor de lerarenacademie van de VU. Hij is daar coördinator en is als senior docent verantwoordelijk voor de uitvoering van drie vakken die centraal staan in de lerarenopleidingen van de VU. Hij was de motor achter het ontwikkelen van de blended-learning leerlijn Algemene Vakdidactiek.
Buiten de lerarenacademie van de VU om is Sebastiaan ook zeer actief. Hij promoveerde binnen zijn eigen vakgebied van Moderne Vreemde Talen in 2019 op onderzoek naar het gebruik van doeltaal tijdens de les. Zijn onderzoek en expertise wordt op verschillende plekken binnen en buiten de VU gebruikt om het ontwerp en de curricula van tweetalig onderwijs en taalonderwijs in het algemeen kracht bij te zetten. Daarnaast verzorgt hij met zijn eigen adviesbureau onderwijskundige coaching, training en advies voor docenten en mangers in het voortgezet onderwijs en risicoscholen met een zwakke inspectierapportage. Ook is hij een graag geziene gast in commissies, panels, redacties en conferenties die zich bezighouden met taal en onderwijs.
In de onderwijsvisie van Sebastiaan staat de zogenaamde leerlandschap-theorie centraal. Deze theorie omschrijft het educatieve leerlandschap als bestaande uit drie eilanden: praktijk, onderzoek en ontwerp. Door bruggen en polders tussen deze eilanden te bouwen ontstaat er ruimte voor vernieuwing en professionele en organisatorische ontwikkeling. Volgens Sebastiaan zijn het de polders waar praktijkuitvoerders, onderzoekers zoals hijzelf, en ontwikkelaars samenkomen om elk vanuit hun eigen expertise samen te werken aan het onderwijs. Hij probeert dan ook om zijn eigen onderwijsactiviteiten zoveel mogelijk in de polders van het leerlandschap plaats te laten vinden.
Wat vond de jury?
Uit het interview met Sebastiaan bleek voor de jury eens te meer zijn enorme kennis op het gebied van didactiek. De jury vond het mooi om te zien dat de thema’s uit de leerlandschaptheorie heel consequent als rode lijn in zijn antwoorden op hun vragen terug was te zien. De jury plaatst daarbij als kritische noot dat de nadruk in het interview met Sebastiaan veel op het voortgezet onderwijs lag, en minder op de VU. De jury kreeg daardoor een minder duidelijk beeld van wat hij precies als ambassadeur voor de docentengemeenschap op de VU wil doen. De jury ziet voor hem een sterk inhoudelijk ambassadeurschap weggelegd met het verspreiden van zijn onderwijskundige kennis.
Yolande begon in 2009 als wetenschappelijk onderzoeker en docent op de afdeling metamedica van het VUmc. Na het afronden van haar Ph.D promoveerde ze in 2015 naar universitair docent in de Ethiek, Recht en Humaniora. Tijdens haar academische loopbaan gaf ze niet alleen verscheidene hoor- en werkcolleges op bachelor- en masterniveau aan de VU, maar verzorgde ze ook onderwijs en vervolgopleidingen over geneeskunde en ethiek voor andere opleidingsinstellingen en gezondheidsorganisaties. Over de jaren heen heeft Yolande 24 bachelor- en masterstudenten begeleid bij het schrijven van hun scriptie, en 9 promovendi bij het schrijven van hun proefschrift.
Zowel het bestuur van de Faculteit der Geneeskunde als haar collega’s omschrijven Yolande als een zeer betrokken, bevlogen docent. Dat Yolande ook bij haar studenten geliefd is blijkt uit het feit dat ze wel twee keer de prijs voor meest betrokken docent en twee keer de prijs voor beste cursuscoördinator heeft gewonnen bij de Teacher Awards voor Geneeskunde van het VUmc. Dit is een erkenning van de innovatie die ze toont met de soms onorthodoxe manier waarop ze haar vakken vormgeeft. Dit is onder andere terug te zien in één van de de leerlijnen die ze heeft ontwikkeld, ‘arts en patiënt 2.’ Hierin laat Yolande zien dat het verschil tussen arts en patiënt kleiner is dan we denken door zowel patiënten als studenten zelf college te laten geven over hun ervaringen met ziekte.
Het visiestuk van Yolande draagt de titel ‘verder kijken dan traditionele geneeskunde.’ De zorg maakt in de 21e eeuw in rap tempo veranderingen door die grote uitdagingen met zich meebrengen. Daarbij moeten we bijvoorbeeld denken aan vergrijziging of het toenemende belang dat wordt gehecht aan eigen regie en zelfredzaamheid. Volgens Yolande is het om deze uitdagingen het hoofd te bieden noodzakelijk dat we doktoren opleiden die buiten het eigen vakgebied om een brede interesse, vaardigheid en kennis van zaken hebben. Yolande laat met dit doel voor ogen vier speerpunten zoveel mogelijk in haar onderwijs terugkomen: maatschappelijke betrokkenheid, normatieve professionalisering, interdisciplinair leren en academische vorming.
Wat vond de jury?
De jury voelde tijdens het interview met Yolande duidelijk de bevlogenheid en betrokkenheid die volgens collega’s en studenten zo kenmerkend is voor haar. De jury was zeer te spreken over het voornemen van Yolande om de medische faculteit, het Amsterdam UMC en de VU dichter bij elkaar te brengen. De jury is het met haar eens dat deze zich nog te vaak onafhankelijk van elkaar bewegen. Daarnaast stelden de juryleden het zeer op prijs dat Yolande vanuit haar rol als ethicus duidelijke ideeën heeft over het verbeteren van onderwijs door constant de dialoog aan te gaan met studenten. Wel vond de jury dat ze zich in haar onderwijsvisie primair focuste op het perspectief van de Faculteit der Geneeskunde, en dat ze deze meer had kunnen toespitsen op een VU-breed niveau.
Yvette is sinds 2001 werkzaam aan de VU als docent organisatiewetenschappen. Met een bachelor Franse taal, twee masters in de communicatiewetenschappen en internationale betrekkingen, en een PhD-graad in Business Administration heeft ze een brede scholingsachtergrond. Daarnaast heeft ze vanaf het begin van haar aanstelling bij de VU door het volgen van docentenopleidingen en het zoeken van coaching continu werk gemaakt van haar onderwijskundige vaardigheden. Tot nu toe heeft Yvette wel 13 verschillende vakken gedoceerd op bachelor, pre-master, master en PhD-niveau, waarvan ze er vijf zelf heeft ontworpen. Ze is sinds 2021 lid van de Examencommisie van de Faculteit der Sociale Wetenschappen en draagt sinds 2022 de titel universitair hoofddocent.
In de onderwijsvisie van Yvette staat valorisatie van het onderwijs door het betrekken van externe partners centraal. Yvette heeft in haar loopbaan als docent een uitgebreid netwerk opgebouwd, met name bij financiële, juridische en consultancy-gerelateerde organisaties op de Zuidas. In de loop van de tijd heeft ze dit netwerk nog verder kunnen versterken door contact te onderhouden met uitvliegende studenten die bij deze bedrijven gaan werken. Yvette zag in dat ze haar netwerk op een zodanige manier in haar onderwijs kon integreren dat zowel haar studenten als netwerkpartners er wederzijds van kunnen profiteren.
Ze organiseert haar vakken dan ook zo dat studenten de leerstof direct kunnen toepassen op real life cases en professionele ervaring op kunnen doen in de bedrijfsomgeving van haar externe partners. Omgekeerd krijgen de externe partners door het aanbieden van studieopdrachten, scriptieonderwerpen en stages goed zicht op potentiële toekomstige werknemers. De aanpak van Yvette blijkt een succes – studenten zijn laaiend enthousiast en prijzen de goede voorbereiding die ze met de vakken van Yvette krijgen op hun werkzame leven. Yvette is zes jaar geleden dan ook alumni-coördinator voor de afdeling organisatiewetenschappen geworden om het netwerk met externe partners via het actief onderhouden van alumnirelaties verder te versterken.
Wat vond de jury?
Tijdens het interview met Yvette voelden de juryleden haar enthousiasme groeien en groeien naarmate ze meer vertelde over de samenwerking met externe partners in het onderwijs. De jury vond het origineel dat ze bij het uitleggen van haar onderwijsvisie haar eigen kunstwerken ter illustratie gebruikte. De jury was prettig verrast door de proactieve houding van Yvette. Toen de jury bijvoorbeeld suggereerde dat Yvette contact met de Dienst Universitaire Relaties en Fondsenwerving op moest nemen om haar alumninetwerk kracht bij te zetten, bleek dat zij dit initiatief zelf al had genomen. De jury kan met gemak voor zich zien dat de onderwijsaanpak van Yvette op een VU-breed niveau geïmplementeerd gaat worden, en dat Yvette hier een verbindende rol in speelt.
De jury stond bij het aanwijzen van een winnaar voor de Van der Duijn Schouten Onderwijsprijs voor een lastige opgave. Alle drie de finalisten zijn op heel verschillende manieren zeer ervaren, zeer bevlogen, en zeer geliefde docenten. Ook hebben Sebastiaan, Yvette en Yolande elk een duidelijke visie op het onderwijs die sterk wordt geïnformeerd door hun eigen persoonlijke achtergrond, overtuigingen en competenties.
Om tot een doorslaggevend antwoord te komen heeft de jury daarom in haar oordeel de focus gelegd op het ambassadeursschap dat gepaard gaat met het winnen van de prijs. Welke finalist kan de komende twee jaar het beste de docentengemeenschap van de VU vertegenwoordigen, zowel op de campus als daarbuiten?
De jury kwam daarbij tot de conclusie dat Yvette hier de meest geschikte kandidaat voor is. Yvette weet in haar voorodracht, onderwijsvisie en interview met de jury haar ideeën over valorisatie heel concreet aan de op uitwisseling met externe partners gerichte aanpak van haar onderwijs en haar alumninetwerk te koppelen. De juryleden zien in Yvette een proactief boegbeeld dat de verbinding kan zoeken tussen bestaande partijen van binnen en buiten de VU om met haar unieke visie en aanpak het onderwijs aan onze instelling naar een hoger niveau te tillen.
De DocenTalentprijs is de prijs voor de beste jonge docent zoals bezien vanuit de studentenpopulatie. De Universitaire Studentenraad is verantwoordelijk voor het organiseren van het jureringsproces en de samenstelling van de jury voor deze prijs. Het aandragen van kandidaten verloopt via de Facultaire Studentenraden.
De winnaar van de DocenTalentprijs wint €4.000 om te besteden aan het eigen onderwijs.
Om in aanmerking te komen voor de DocenTalentprijs, dient de voorgedragen docent in ieder geval aan de volgende voorwaarden te voldoen:
Om in aanmerking te komen voor de DocenTalentprijs, wordt de voorgedragen docent beoordeeld aan de hand van de volgende criteria:
Hieronder volgt de Engelstalige bijdrage die de Universitaire Studentenraad over de DocenTalentprijs heeft geschreven. Het thema dat de USR bij de organisatie van de DocenTalentprijs heeft aangehouden is ‘Wellbeing on Campus.’
Foreword
Wellbeing on campus is a VU-wide subject that is very relevant to all students of VU. In the past year, lockdowns and going back to campus have had a large impact on the wellbeing of students. Statistics show that students, on a large scale, are struggling with mental health problems. This issue is not limited to the campus, of course, however a listening ear or a helping hand from teachers can often make a significant difference for those students who are struggling. Therefore, we looked for a teacher who added a personal note to education; making sure that students felt, and feel, heard, someone who brought attention to the subject of personal wellbeing, checked in with their students.
The central emphasis in the theme is that we are all going through our own problems and struggles; and that especially throughout the last years a small gesture could make a large difference.
The Teacher Talent Award is given to teachers on behalf of the student population. The students from the different faculties nominate a teacher they find to be deserving of the award. We would like to thank all nominated teachers for their care for not only the professional, but also the personal life of their students.
The jury consists of four members of the University Student Council and two other students.
Joep van Dijk
My name is Joep van Dijk and I am a fourth year Political Science student at VU Amsterdam. In addition to this, I chair the University Student Council (USR). This implies leading a team of 11 passionate and involved students that want to improve the university for the student population. Being in this jury taught me how many different ways there are to show caring and personal involvement in the lives of students, all the while teaching them at the same time.
Sylke van Kempen
My name is Sylke van Kempen and I am a first-year master's student of Medicine (GNK). In addition to this, in the current year I have the honor to be the Vice-Chair of the University Student Council. Being a part of the jury taught me about different ways a teacher can improve the mental wellbeing of students, and how much conscious thought goes into the subject next to the primary focus, teaching.
Rebecca Maayeshi
My name is Rebecca Maayeshi and I am a second-year Philosophy, Politics and Economics (PPE) student. This year, I can be found at VU Amsterdam a lot, as I am a committee coordinator of the University Student Council, and also enjoy hanging out with friends at VU Amsterdam while studying. For me, having a good and fun teacher really determines whether I like the course. That's why I really enjoyed being on the jury of the Teacher Talent Award. It was a good opportunity to meet many inspiring teachers.
Vincent Mesrine
My name is Vincent Mesrine and I am a third-year student of Political Science at VU Amsterdam. As of currently, I fulfill the role of Communications Coordinator in the University Student Council. This means I bear responsibility for the external and internal communication of the council. Being part of the jury has been an honor and showed me how hard many teachers work on providing high quality education, but also on making the university a better place for students.
Pieter van Rossum
My name is Pieter van Rossum and I am a Master's student of Education in Economics at VU Amsterdam. For my studies, I teach high school students and I follow courses on the theory and practice of secondary education. Besides my studies, I've been active in recent years as a board member for the SRVU student union and as treasurer for the University Student Council. In these roles, I've also influenced VU policies on education and student well-being. Because of this, it has been a valuable experience evaluating teachers at VU Amsterdam as a member of the jury.
Guido Groenescheij
I am Guido Groenescheij, Education Officer at the Faculty Student Council of Social Sciences 2022-2023. I am 19 years old and a second year Anthropology student here at VU Amsterdam. When I am not at VU I can be found on the track in Utrecht coaching kids and adults or running myself.
I believe teachers' talents should be recognised and rewarded and the DocentTalent prize offers one way of doing so. I decided to take a position on the DocentTalentprijs jury this year to contribute to a healthy way of valuing teachers' efforts!
The process
Firstly, all FSR’s were contacted to nominate a maximum of two nominees. They went on their quest, and came back to us with names and background information about the teachers they nominated. This led to a total of nine nominations.
On the basis of the information provided by the FSR’s, the jury members graded the candidates on the basis of requirements relevant to the topic. As a result of this, the jury formulated a shortlist of three candidates. These were as follows:
Geert Schenk is a teacher, lecturer and course coordinator of the course ‘brain and senses’, and is also coordinator of the minor neurology, in the faculty of Medicine.
Geert Schenk clearly puts a lot of focus on activating students and making them part of the discussion during lectures. A large focus in lectures is also on peer-to-peer interactions, building social connections. This social part of education is crucial, as many students report feeling lonely and are in need of social contact, especially on campus. Geert Schenk showed a well-thought out vision towards his education, which was laid down to a very coherent vision.
Lachezar Yanev is a teacher and lecturer for law in Society, a new bachelor programme in the faculty of Law. Lachezar Yanev immediately grabbed our attention with his interactive way of teaching, in which he used video footage to get the message of the lecture across. In 10 minutes, Lachezar managed to explain us about subjects that seemed very difficult to the whole jury, in a very accessible manner. In addition to this, Lachezar told us of asking students for their needs during lockdowns, and making lectures hybrid on the basis of this, when students stated they needed more moments of physical interaction.
Wiebe de Jong is a teacher, lecturer and course coordinator for several courses in the cultural anthropology and developmental sociology bachelor in the faculty of Social Sciences.
Wiebe de Jong showed a great engagement into the personal life of his students. Making time before and after lectures to listen not only to questions, but also to private concerns and problems students experience and making sure to redirect them when necessary. His short lecture showed us an accessible approach to starting a project, which came across as very useful for students that might struggle academically. This showed personal attention, not only to those that excel, but also to those that have a harder time with their studies.
These three candidates were invited for an interview, in which they were requested to give a short, 10-minute lecture and would afterwards answer some standardized questions. All three teachers thoroughly impressed us with their stories, educational visions and teaching strategies, though a choice had to be made. Making use of ranked choice voting where the candidate with the least amount of votes was eliminated until a candidate achieved 50%+1 votes, a winner was decided in round 2. An important matter to clarify here is that members of the jury were not allowed to vote on any teacher from their own faculty at any point in this process until the final round of voting.
All three teachers had varying but similar teaching strategies, emphasizing the multiple roles a teacher can have. While all emphasized the primary goal of education secondary aims such as providing extracurricular challenge, facilitating student-interaction and keeping student mental wellbeing into account quickly came to the foreground. We were impressed by the various strategies employed by these teachers to help students achieve their goals, and do so in a healthy way.
As the teachers were all educationally strong we had to make a decision based on these secondary aims. We ultimately valued Yanev’s structural approach to these themes the most. He both recognizes his limitations within his role as a teacher, and simultaneously attempts to help students structurally, doing so, in our eyes, more convincingly than the other nominees. We believe the impact of structural changes in teaching methods and course structure on themes such as student wellbeing as opposed to personal attention and ‘aftercare’ are often overlooked. Lachezar Yanev emphasizes this impact in his teaching strategy which, next to his educational prowess, earned him the present judgment. Another thing we would like to emphasize is that Yanev also has less experience than the other nominees, for which we’d like to show our appreciation.
In conclusion, Yanev shows many aspects that make him a dedicated, enthusiastic and passionate teacher. His positive approach towards making the university a comfortable and social place for students is apparent. Finally, the way Yanev teaches is interactive and was unanimously seen by the jury as engaging.