AAnouk Rijs is sinds oktober 2020 benoemd tot hoogleraar Analytics of Biomolecular Interactions aan de afdeling Bioanalytische Chemie van de Vrije Universiteit Amsterdam. Dit is dezelfde universiteit waar ze ooit haar carrière begon als student Chemie! Destijds was het voor Anouk best een uitdaging om een studiekeuze te maken, zoals het voor velen tegenwoordig is. Met eindeloze mogelijkheden besloot ze naar open dagen van verschillende universiteiten te gaan om de sfeer van de verschillende studies te proeven. Na het bijwonen van de open dag Chemie aan de VU en gesprekken met verschillende studenten, wist ze dat ze dat ook wilde doen. Daarom adviseert ze toekomstige studenten om met huidige bachelorstudenten te praten om een beter beeld te krijgen van de inhoud van de studie, wat studeren in Chemie aan de VU inhoudt, waarom zij voor Chemie hebben gekozen, en om open dagen te bezoeken om de locatie te verkennen. Het is anders moeilijk voor te stellen wat je gaat doen!
"Ik was nog niet klaar om de 'echte' wereld in te gaan."
Na haar studie stond ze weer voor een moeilijke keuze: wat moet ik nu doen? Ga ik werken in het bedrijfsleven, en zo ja, waar precies? Of wil ik de academische wereld in? En heb ik een PhD nodig voor wat ik zou willen doen? Al deze vragen speelden door haar hoofd. Terugkijkend op haar studie realiseerde ze zich dat ze haar masterstage echt leuk vond; werken aan een specifiek project gedurende een langere periode. Ze vond het ook leuk om 'aan een echt onderzoeksproject te werken in plaats van een standaardprotocol te volgen: de vrijheid van onderzoek, en de mogelijkheid om je eigen inbreng te geven'. Een PhD bleek dus de perfecte oplossing te zijn, omdat ze het zag als het equivalent van een veel langere masterstage. Het was de kans om jezelf volledig aan onderzoek te wijden. Ze deed haar PhD deels aan de VU, deels aan de UvA en deels in Livermore, Californië bij Sandia National Labs, waarbij ze moleculaire spectroscopie gebruikte om de structuur en dynamiek van atmosferische moleculen te onderzoeken. Tijdens haar PhD kwam ze tot de conclusie dat onderzoek haar heel goed lag. Bovendien kreeg ze de kans om drie verschillende laboratoriumculturen te ervaren, en merkte ze dat werken in het buitenland ook een zeer positieve en opwindende ervaring voor haar was. Dit leidde tot haar beslissing om een postdoc te doen aan de University of California Santa Barbara samen met de Universiteit van Amsterdam, waar ze werkte aan de spectroscopische karakterisering van organische supramoleculaire complexen.
"Je weet nooit precies wat er op je pad komt, maar de combinatie van allerlei toevalligheden leidt je uiteindelijk naar een keuze."
Na haar postdoc stond ze weer voor dezelfde vraag die ze had na het afronden van haar studie. Blijf ik in het academische onderzoek, of doe ik iets anders? Om het antwoord op deze vraag te vinden, had ze gesprekken bij verschillende bedrijven en vroeg ze een subsidie aan bij de NWO, die haar genoeg middelen zou geven om haar eigen onderzoek te starten. Toen ze de subsidie kreeg, wist ze meteen dat een academische carrière voor haar was weggelegd. Na een periode van onderzoek bij FOM Rijnhuizen (Nationaal Laboratorium) miste ze echter de interactie met studenten en andere chemici in het laboratorium een beetje te veel. Daarom besloot ze te solliciteren naar een tenure track-positie aan de Radboud Universiteit en werd ze uiteindelijk Universitair Hoofddocent in de Fysische Chemie. Haar meest recente carrièrestap was de overstap naar de VU, waar ze hoogleraar Analytics of Biomolecular Interactions werd. Haar onderzoeksgroep richt zich voornamelijk op nieuwe technieken met geïntegreerde massaspectrometrie gecombineerd met ionmobiliteit en IR-spectroscopie om structurele analyses uit te voeren van de interactie tussen eiwitaggregatie en neurodegeneratieve ziekten zoals Parkinson en Alzheimer.
"Leg contact; verbindingen zijn extreem belangrijk."
Als je jezelf ziet doorgaan in onderzoek of gewoon genieten van onderzoek en veel doorzettingsvermogen hebt, raadt Anouk aan om een PhD te doen. Om een PhD- of stageplaats en een project te vinden dat goed bij je past, is het belangrijk om je begeleiders en mensen in je onderzoeksgroep tijdens je studie te vertellen over je plannen en wensen. Ze zegt dat zij misschien iets voor je hebben of iemand kennen die je verder kan helpen. Verder wil Anouk toekomstige studenten meegeven dat ze vooral dingen moeten blijven kiezen in hun carrière waar ze enthousiast over zijn; als je veel tijd besteedt aan iets, kun je het maar beter leuk vinden en zal het je helpen om op het juiste pad te komen. Anouk is er zeker van dat ze nu op het juiste pad zit. Ze zegt nooit nooit over een carrière-switch, omdat je nooit weet wat de toekomst brengt, maar ze voelt zich helemaal thuis aan de VU en weet niet of ze ooit anders over deze zaak zal denken. De veelzijdigheid van een professor: onderzoek doen, lesgeven, interactie hebben met studenten en PhD-studenten, en de mogelijkheid om conferenties bij te wonen en wetenschap te bespreken, is voor haar een bijna onvervangbare combinatie voor een baan. Ze gelooft dat er een hoog niveau van analytisch onderzoek is aan de VU. Ze is blij om in Amsterdam te zijn, zodat ze dicht bij huis kan werken, kan roeien met haar vrienden en minstens twee keer per week kan concurreren naast haar werk. Door deze combinatie is ze van plan om een tijd bij de VU te blijven, haar onderzoek voort te zetten en vooral te genieten van het moment waarin ze zich nu bevindt in haar leven.