Het afgelopen jaar heb ik een kleine, onverwachte bijdrage mogen leveren aan de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties. Het gaat om het 10e en 16e doel van de in totaal 17 doelen en kwam in de vorm van twee kleine klokjes die toegevoegd gaan worden aan het Netherlands Carillon, waarover ik de afgelopen twee jaar twee boeken heb geschreven: Bells for Amerika/Klokken voor Amerika. Het carillon werd in de jaren vijftig gegeven aan Amerikanen om hen te bedanken voor hun bijdrage aan de Nederlandse bevrijding en voor de Marshallhulp. Alle vijftig klokken werden in 2019 teruggebracht naar Nederland om herstemd te worden en over een paar weken keren ze weer terug naar Arlington. Daar komen ze in hun gerenoveerde stalen toren komen te hangen.
Tijdens hun transatlantische overtocht worden ze vergezeld door drie nieuwe klokken, die Nederland aan Amerika gaat geven om 75 jaar vrijheid te vieren. Twee daarvan werden, op voorspraak van drie leden van de adviescommissie, waaronder mijzelf, voor het Netherlands Carillon opgedragen aan Martin Luther King, Jr. en Eleanor Roosevelt. King was in de vorige eeuw een prominente voorvechter voor gelijke burgerrechten voor alle Amerikanen, onafhankelijk van afkomst en huidskleur. En Roosevelt zat de commissie voor die hielp bij het opstellen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, van de Verenigde Naties.
Het was een geweldige ervaring om de twee klokjes te mogen bewonderen toen ze eenmaal gegoten waren door de klokkengieterij Koninklijke Eijsbouts: het concrete bewijs dat geesteswetenschappelijk onderzoek kan resoneren met het doel om te streven naar gelijkheid en het bouwen aan sterke internationale relaties. Later dit jaar zullen ze in harmonie klinken over de oorlogsbegraafplaats Arlington National Cemetery, vlakbij de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C.
Diederik Oostdijk