Lianne (A.L.) Cremers is visueel en medisch antropoloog en werkt als universitair docent bij de afdeling Organisatiewetenschappen van de Vrije Universiteit Amsterdam. Haar onderzoek richt zich op menselijke reacties op infectieziekten, met name tuberculose en COVID-19. In haar werk richt ze zich op collaboratief bestuur en processen van betekenisgeving rond gezondheidscrises en hoe deze diep verweven zijn met belichaamde ervaringen, maatschappelijke veerkracht en structureel geweld. Met haar gebruik van visuele methoden heeft ze verschillende etnografische films over haar onderzoek gemaakt: https://vimeo.com/user69279402
Cato Janssen is een visueel en organisatorisch antropoloog, werkzaam bij het Departement Organisatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit Amsterdam en het Departement Politieke Wetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Haar onderzoek richt zich op collaboratief bestuur en het belang van participatieve praktijken in het betrekken van diverse belanghebbenden en het bevorderen van een veerkrachtige aanpak van tegenslagen. Met haar werk en in het bijzonder haar etnografische films wil ze de emotionele en sociale strijd waarmee kwetsbare groepen in tijden van crisis worden geconfronteerd, zichtbaarder maken.
Megan van der Vorst is antropoloog gespecialiseerd in etnografie van organisaties en werkt als onderzoeksmedewerker en PhD-kandidaat bij de afdeling Organisatiewetenschappen aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Haar huidige onderzoek richt zich op organisatorische trauma's en genezing in de nasleep van de COVID-19 crisis, met name de langetermijneffecten op kwetsbare groepen zoals middelbare scholieren en werknemers in de langdurige zorg. Ze onderzoekt hoe organisatiestructuren en -praktijken, met name die welke een hoge-druk-omgeving creëren, bijdragen aan stressgerelateerd ziekteverzuim en andere uitdagingen voor werknemers. In de toekomst zal Megan's promotieonderzoek zich richten op de organisatiewetenschap van werkstress, met als doel organisaties te helpen de bronnen van stress binnen hun structuren te identificeren en aan te pakken. Op die manier wil ze organisaties in staat stellen om het welzijn van hun werknemers proactief te ondersteunen, waardoor uiteindelijk de algehele veerkracht van de organisatie wordt vergroot.