D'Imporzano (Aardwetenschappen) bestudeerde de isotopenverhoudingen van loodwit in schilderijen, een pigment dat tot in de twintigste eeuw veel werd gebruikt. De analyse onthult informatie over de geografische herkomst van het pigment die kan worden gekoppeld aan handelsroutes, inzicht in de periode en plaats waarin een schilderij is gemaakt, of het schilderij later is gerestaureerd, en of een schilderij een vervalsing is.
Samen met het Rijksmuseum analyseerden D'Imporzano en Davies werken van Vermeer als onderdeel van een internationaal project om het werk van de Nederlandse meester te bestuderen. De wetenschappers bestudeerden de isotopische verhoudingen van monsters van acht schilderijen die onbetwist van Vermeer zijn, één overschildering van het Brieflezend meisje bij het venster, en één schilderij dat niet aan Vermeer is toegeschreven, De Gitaarspeler. Deze vergeleken ze met de bestaande database van loodisotopenverhoudingen die is opgebouwd in het VU-laboratorium voor geochemie. Zo onderzochten ze welk loodwit de Hollandse meester gebruikte en welke nieuwe informatie dit oplevert over zijn werk.
Derbyshire
Analyse van Vermeers werken laat zien dat hij lood uit Engeland gebruikte, waarschijnlijk uit de regio Derbyshire, net als veel andere zeventiende-eeuwse Nederlandse schilders. Het loodwit dat hij gebruikte komt overeen met het loodwit dat in Nederland werd gebruikt en geproduceerd toen Vermeer actief was (tussen 1650 en 1675).
Overgeschilderd
Het Brieflezend meisje bij het raam werd volledig gerestaureerd in 2021, en er werd ontdekt dat de afbeelding van Cupido op het schilderij een latere toevoeging was, mogelijk niet van Vermeer. De loodisotopenanalyse van het loodwit in de overschildering toont aan dat het gebied een iets andere samenstelling heeft dan het loodwit van het originele schilderij, maar nog steeds binnen het bereik van zeventiende-eeuws Nederlands loodwit. Dit isotopische verschil kan een aanwijzing zijn dat de overschildering een latere toevoeging was, niet van Vermeer, maar het is onmogelijk om het precies te dateren.
Het onderzoek vond plaats aan de Vrije Universiteit Amsterdam in het Clean lab en Massaspectrometrie laboratorium van de afdeling Aardwetenschappen, nu NIGeL. Het onderzoek wordt gepresenteerd in het boek Closer to Vermeer: Nieuw onderzoek naar de schilder en zijn kunst.