Rechtvaardigheid in natuurbehoud: een mondiaal perspectief op landgebruik
Milieugeograaf Camille Venier-Cambron onderzocht manieren om lokale rechtvaardigheid te integreren in de planning van natuurbehoud.
Het vakgebied natuurbehoud is voortdurend in ontwikkeling om te voldoen aan veranderende maatschappelijke behoeften. Recentelijk is er een verschuiving te zien naar benaderingen van natuurbehoud die zijn gebaseerd op rechten. Maar de gangbare instrumenten voor natuurbehoudsplanning zijn mogelijk niet geschikt om deze doelen te bereiken.
In haar proefschrift onderzoekt Venier-Cambron of gangbare benaderingen onbedoeld tot onrechtvaardige resultaten kunnen leiden, en hoe we lokale behoeften op het gebied van landgebruik kunnen opnemen in wereldwijde planningskaders. Dit laat de mogelijkheid zien om zowel rechtvaardigheid als lastenverdeling te overwegen. Vervolgens onderzoekt ze welke mechanismen beschikbaar zijn om ervoor te zorgen dat mondiale milieuagenda's worden geïmplementeerd op een manier die voldoet aan onze normatieve doelstellingen, waarbij ze de benadrukt hoe moeilijk het is om rekening te houden met de politiek van landgebruik. Tenslotte gebruikt ze een transformatiekader om een mogelijke route te verkennen naar een toekomst die zowel rechtvaardig als biodivers is.
Recht op een gezonde omgeving
De studie onderzoekt hoe wereldwijde natuurbeschermingsplanning kan worden losgekoppeld van lokale behoeften op het gebied van landgebruik. Dit kan leiden tot onrechtvaardige resultaten als grootschalige agenda's worden opgelegd ten koste van de lokale realiteit. Maar dit hoeft niet het geval te zijn. Er is zelfs potentieel voor grootschalige plannen om de lokale strijd voor rechtvaardigheid te ondersteunen. Zowel biodiversiteitsverlies als de strijd voor milieurechtvaardigheid hebben te maken met gemeenschappelijke bedreigingen en gemeenschappelijke oplossingen. De natuurbeschermingsgemeenschap erkent steeds meer de waarde van een op rechten gebaseerde benadering van natuurbehoud, die erop gericht is biodiversiteit te beschermen en het recht van iedereen op een veilige en gezonde omgeving te waarborgen.
In haar proefschrift onderzoekt Venier-Cambron manieren om lokale rechtvaardigheidsoverwegingen te integreren in wereldwijde planningskaders. Ze onderzoekt de middelen en uitdagingen die ervoor moeten zorgen dat wereldwijde normatieve agenda's op een rechtvaardige en effectieve manier worden geïmplementeerd. Dit vereist dat we expliciet zijn over onze aannames en doelstellingen en afstand nemen van technocratische oplossingen.
Acceptabele oplossingen
Biodiversiteitsverlies is een van de meest urgente kwesties van onze tijd. Daarom is er veel aandacht geweest voor multilaterale agenda's om dit wereldwijde probleem aan te pakken. Wereldwijde coördinatie is belangrijk om deze uitdagingen aan te pakken, maar de manier waarop over natuurbehoud wordt gesproken, en de oplossingen die als legitiem worden beschouwd, moeten aansluiten bij de behoeften van de mensen en plaatsen waarvoor ze zijn voorgeschreven. Dit is niet altijd het geval geweest, gezien de koloniale context waarin natuurbehoud is ontstaan. Het vakgebied heeft zich sindsdien wel ontwikkeld met een hedendaagse focus op rechten. Toch wordt rechtvaardigheid niet altijd meegenomen in gangbare planningskaders of agendadoelen, die vaak bepaalde aannames over biodiversiteit en land overnemen. Het is daarom belangrijk om manieren te vinden om het vakgebied in een rechtvaardigheidsgerichte richting te verbreden en tegelijkertijd het scala aan acceptabele oplossingen in het internationale discours te verschuiven.
Venier-Cambron gebruikte verschillende methodologieën, waaronder ruimtelijke analyse, landgebruiksmodellering, kwalitatieve vergelijkende analyse en een toekomstkader.
Meer informatie over het proefschrift
