Frank Bruggeman (1973) bestudeert hoe biologische cellen gebruikmaken van moleculaire netwerken om zich aan te passen aan nieuwe condities. Alhoewel zijn werk zich niet beperkt tot bacteriën, zijn bacteriën het meest geschikt voor het verkrijgen van begrip over cellulaire adaptatiestrategieën. Bacteriën zijn bijzondere organismen, die tot ingenieuze aanpassingen in staat zijn; desondanks zijn het de eenvoudigste levensvormen op aarde. Een succesvolle aanpassingsstrategie van een bacterie vereist dat het snel groeit als er nutriënten zijn, het tegen stress bestand is en snel kan schakelen tussen groei- en stressprocessen als omgevingsveranderingen zich voordoen. Deze drie activiteiten remmen elkaar: een snel groeiende bacterie is veelal niet stressresistent en een stressresistente bacterie groeit niet snel. Bacterieel gedrag is dus sterk beperkt, mede om biologische en fysisch-chemische redenen. Het gevolg is dat bacteriën zichzelf continue dienen aan te passen als wisselde omstandigheden zich voordoen. Dit aanpassende vermogen komt voort uit moleculaire netwerken, actief in bacteriële cellen, die veelal opvallend eenvoudig zijn qua structuur. In het onderzoek naar de principes van cellulaire aanpassingsstrategieën maken de onderzoekers, onder leiding van Bruggeman, gebruik van methoden van verschillende experimentele en theoretische disciplines, zoals: microbiologie, evolutiebiologie en biofysica.
Frank Bruggeman is per 1 januari 2015 benoemd als URC-hoogleraar.