Tijdens een stage in India die Tom volgde tijdens zijn bachelor Journalistiek werd zijn interesse richting politicologie gewekt. “Ik liep in India stage bij een NGO die in de middle of nowhere een duurzaam elektriciteitsnetwerk probeerde op te zetten. Ze verhuurden zonnepanelen aan lokale ondernemers die de stroom konden doorverkopen en daarmee lampen konden opladen. Daardoor hoefden de burgers geen kerosinelampen meer te gebruiken.” Tom onderzocht culturele verschillen tussen de werknemers van de NGO en de lokale bewoners en of die verschillen voor obstakels zorgden in het verloop van het project. “Uiteindelijk kreeg ik hierdoor een veelzijdig perspectief op het concept van ontwikkelingshulp. Alhoewel ik 6 jaar tussen mijn bachelor
Wat Tom naar de VU trok was het duurzame perspectief van de master politicologie. “Toen ik klein was wilde ik bioloog worden. Dat is er nooit van gekomen omdat ik havo heb gedaan. Door mijn brede interesse ben ik de sociale kant opgegaan, terwijl ik een technisch vakkenpakket had op de middelbare school. Door een beetje te googelen op natuur en duurzaamheid met een sociaal perspectief ben ik uiteindelijk bij Global Environmental Governance terecht gekomen, een specialisatie van de master politicologie aan de VU. Ik heb eerst de politicologie premaster gevolgd en ben daarna de master gaan doen.”
Politicologie
Alhoewel Tom in eerste instantie bang was om in het diepe gegooid te worden gaf politicologie hem de stabiliteit die hij zocht. “Ik ben 31, dus het heeft een tijd geduurd voordat ik op de universiteit kwam. Op universiteiten werd vaak gezegd dat je een lesboek voorgeschoteld krijgt en dan jezelf moest begeleiden naar het tentamen, waardoor ik bang was dat ik zou verzanden in het zelf organiseren en uitvoeren. Maar bij politicologie was er gelukkig genoeg begeleiding. Alle verwachtingen, lesstof, en voorbereidingen werden duidelijk aangegeven in studiegidsen. Dit zorgde ervoor dat ik het beste uit mezelf kon halen.”
Tom kijkt met plezier terug op de positieve en kritische sfeer bij politicologie. “Ik ben zelf iemand die niet graag zijn mond houdt. In de colleges was ik de hele tijd kritische vragen aan het stellen en opmerkingen aan het maken. De professoren reageerde daar heel positief op. Dat was de eerste keer in mijn leven dat mijn kritische vragen echt op prijs werden gesteld. Voorheen ben ik daar alleen maar mee in de problemen gekomen: ik ben de klas uitgestuurd omdat ik brutaal was en als journalist vonden mensen dat ook nooit leuk. Nu had ik eindelijk een plek waar ik mijn denkwijze kwijt kon en dat werd echt gestimuleerd door de professoren.”
