Zo zie je maar waar fundamenteel onderzoek óók nog goed voor kan zijn, behalve voor mogelijke, revolutionaire toepassingen in de (verre) toekomst. Fysicus Davide Iannuzzi (1971) wilde een technisch probleem oplossen waar hij tegenaan liep bij zijn fundamenteel onderzoek. Hij bedacht dat hij zijn metingen moest kunnen doen met een optische vezel, waar op het einde overdwars een balkje is uitgesneden. Het blijft aan een kant vastzitten en vormt zo een beweeglijk ‘springplankje’. Bewegingen van het mechanische balkje veroorzaken reflectiepatronen in het licht dat door de vezel wordt gestuurd. Een uitleesapparaat aan het eind van de optische vezel registreert de bewegingen tot minder dan een nanometer (10-9 meter) nauwkeurig. De vezel is een sensor geworden, waarmee je temperatuur, stroomversnellingen, elektrische en magnetische velden, trillingen en nog veel meer kunt meten en nanomicroscopie kunt uitvoeren. Met het bedrijf Optics11 zorgt Iannuzzi ervoor dat de wereld zijn revolutionaire optische meetinstrument nog beter kan gaan toepassen.
> Lees het hele interview
University Research Chair-hoogleraar
Davide Iannuzzi is één van de vijf excellente VU-wetenschappers die per 1 januari 2013 benoemd is tot University Research Chair-hoogleraar. De vijf eerste URC-hoogleraren zijn Arianna Betti, Davide Iannuzzi, Albert Menkveld, Erwin Peterman en Wim van Westrenen. Rector Magnificus Lex Bouter maakte hun namen 19 oktober 2012 bekend tijdens de Dies Natalis van de VU: “We verwachten veel van deze wetenschappers.”
