“Mijn keuze voor Gezondheid & Leven was heel toevallig, want ik had me ingeschreven voor de opleiding Gezondheidswetenschappen. Die zomer kregen alle studenten een bericht dat er ook een andere opleiding was en dat je kon wisselen. Dat papiertje heb ik in de prullenbak gegooid, maar mijn moeder heeft het eruit gevist en wist me uiteindelijk te overtuigen. Hier kon ik mijn interesse in exacte vakken ook in kwijt.”
“Als beleidsadviseur patiëntenparticipatie heb ik veel contact met onderzoekers in het cardiovasculaire veld. Ik geef ze advies over hoe hun projecten goed kunnen aansluiten bij de dagelijkse praktijk van de patiënt. Ook heb ik een groep van ervaringsdeskundige vrijwilligers die ik kan koppelen aan de onderzoeker. De ervaring van de patiënt is een belangrijk onderdeel van onderzoek. Als je daar rekening mee houdt, dan voorkom je dat onderzoeken niet goed verlopen, vroegtijdig stoppen of dat resultaten op de plank belanden. Het grotere doel is betere kwaliteit van zorg en leven door de ervaringen van patiënten centraal te stellen.”
“Ik zou graag willen bereiken dat de kennis en ervaring van de patiënt veel meer op waarde wordt geschat. Daar zijn we nu nog lang niet. Het moet voor een onderzoeker vanzelfsprekend worden om te vragen hoe het voor de patiënt is of wat zijn of haar kijk op die situatie is. Er moet een betere balans komen tussen de wetenschappelijke en de maatschappelijke waarde van onderzoek. Die gelijkwaardigheid is mijn droom.”
“Mijn advies: luister altijd naar de patiënt. Ik denk dat het heel goed is als je je altijd afvraagt of datgene wat je aan het doen bent relevant is voor de patiënt en diens naasten. Dat is een vraag die elke professional in de zorg zich regelmatig moet stellen. En als je het niet weet, vraag het aan de patiënt.”
