Van bèta/techniek naar sociale wetenschappen
Als student biomedische wetenschappen heb ik me nooit verdiept in de sociale wetenschappen en hun gespreksonderwerpen. De meeste mensen uit bèta/technische richtingen waar ik mee omga, kijken neer op sociale studies en bestempelen ze als nutteloos en gewoon om te kletsen. En er was een tijd dat ik zou lachen als iemand me had verteld dat ik het zo leuk zou vinden om deel te nemen aan een vredesconferentie. Maar toen ik op het laatste moment het aanbod kreeg van het Aurora-kantoor om aan dit evenement mee te doen, sprong ik er op.
De sprong in het onbekende wagen
Omdat dit de eerste conferentie was waar ik ooit was geweest, had ik absoluut geen idee wat ik kon verwachten. De eerste persoon die ik ontmoette verraste me door haar openheid en werd al snel een goede vriendin. Ze is een medestudent die een paar dagen eerder ook het aanbod kreeg om naar de conferentie te gaan en we kregen meteen een band door de stress van overhaaste beslissingen en reserveringen. Het was geweldig om iemand te hebben om gedachten en gevoelens mee te delen aan het eind van de dag van het zeer volle schema dat voor ons lag.
Een week vol openbarende ervaringen
Gedurende de week hebben we ontelbare boeiende presentaties, persoonlijke verhalen, onderzoeksrapporten en innovatieve projecten gehoord. Elke dag leerde ik iets nieuws. Dankzij de vele mogelijkheden om te netwerken, kon ik niet alleen enkele van de meest verbazingwekkende en inspirerende mensen ontmoeten, maar ook mijn eigen ervaringen en gewicht in de debatten delen.
Een veilige ruimte voor echte gesprekken
Een van de krachtigste aspecten van de conferentie was de open en oordeelvrije sfeer. Het werd een veilige ruimte voor een betekenisvolle dialoog over vrede en de rol van hoger onderwijs in het opbouwen ervan. Ik denk dat deze impact nog groter zou kunnen zijn als meer studenten zouden deelnemen, aangezien dit onderwerp ons diep raakt. De rol van het hoger onderwijs in vredesopbouw is cruciaal en het is essentieel dat studenten toegang hebben tot deze discussies. Of je nu politicologie of informatica studeert, inzicht in vredesopbouw, ongelijkheid en sociale kwesties is relevant omdat deze uitdagingen ons allemaal aangaan.
Meer dan alleen een conferentie
Naast de intellectuele discussies voelde de conferentie als een meeslepende, menselijke ervaring. Door de hele week samen door te brengen, diepgaande gesprekken te voeren en kwetsbare momenten te delen, ontstonden er ongelooflijke banden. Ik zag nieuwe vriendschappen ontstaan - mensen die als vreemden naar Innsbruck kwamen, die elkaar in tranen omhelsden en beloofden contact te houden toen ze naar verschillende delen van de wereld vertrokken.
Vertrekken met hoop
Uiteindelijk verliet ik Innsbruck vol optimisme en hoop. De conferentie bewees me dat mensen echt in staat zijn tot mededogen en oprechte pogingen om elkaar te begrijpen. En dat dit op veel meer plaatsen werkelijkheid zou kunnen worden dan alleen op die ene conferentie waar ik zo'n voorrecht had om aan deel te mogen nemen.
Door Adéla Straková
