Schizofrenie en lengte worden allebei in verband gebracht met onder meer hormonale disbalans, hersengrootte, sociaal-economische status, infecties en voeding. Neurowetenschapper Cato Romero onderzocht daarom welke biologische processen schizofrenie en lengte met elkaar gemeen hebben, om te zien of deze overlap meer informatie kan geven over hoe schizofrenie zich ontwikkelt. De studie werd gepubliceerd in Biological Psychiatry.
Romero en zijn collega's gebruikten gegevens uit grote datasets van honderdduizenden deelnemers om de genetische variatie die verband houdt met schizofrenie te vergelijken met de genetische variatie die verband houdt met lengte. Door DNA-variatie te analyseren, identificeerden ze genetische markers die op beide betrekking hebben.
Schildklierhormonen en immuunrespons
De onderzoekers ontdekten 142 genen die verband hielden met zowel schizofrenie als lengte. De gedeelde genen vertoonden een hoge expressie in de hypofyse, een klein orgaan dat verschillende essentiële hormonen afscheidt. In de hypofyse viel één type cel, de thyrotroop, op in de bevindingen: thyrotropen produceren schildklierstimulerend hormoon, dat het niveau van schildklierhormonen in het lichaam reguleert.
Daarnaast zijn veel van de gedeelde genen betrokken bij de immuunrespons. Een groot aantal genen is actief in witte bloedcellen, die het lichaam helpen infecties te bestrijden. Eerder werd al een verband gevonden tussen een toename in ontstekingen en schizofrenie. Het zou dus kunnen dat het lichaam meer energie besteedt aan het herstellen van infecties en daardoor minder aan groei.
Diversiteit in genetische studies
Een kanttekening bij het onderzoek is dat het bewijs voor deze bevindingen minder robuust was in datasets van niet-Europese mensen. Dit komt deels doordat niet-Europese datasets momenteel nog significant kleiner zijn. Volgens Romero is het daarom nodig om de diversiteit in genetische studies te vergroten.