De zeer competitieve financieringsregeling, onderdeel van het programma Open Competitie Domein Wetenschap-M, ondersteunt innovatief, risicovol wetenschappelijk onderzoek binnen de exacte natuurwetenschappen en stelt individuele onderzoekers in staat om baanbrekende ideeën na te streven die de basis leggen voor toekomstige doorbraken.
In zijn project "Steering Sweet Synthesis" wil Dr. Thomas Hansen langdurige synthetische uitdagingen overwinnen met betrekking tot bacteriële glycanen - biomoleculen met krachtige biologische activiteiten zoals antimicrobiële, antivirale en antitumor effecten. Deze glycanen zijn notoir moeilijk te synthetiseren in het lab vanwege hun ongebruikelijke chemische structuren, met name de afwezigheid van zuurstofgroepen waar standaard glycosyleringsmethoden op vertrouwen. Dr. Hansen zal gebruik maken van geavanceerde organokatalyse om nauwkeurige controle te krijgen over deze reacties. De resulterende synthetische routes zullen de bereiding van diverse bacteriële glycosiden in voldoende hoeveelheden mogelijk maken voor functionele studies in de glycobiologie en biomedische toepassingen.
In zijn project "TRANSLATION: Tuned Receptor ActivatioN by Same Ligand stimulATION" zal Dr. Christopher Schafer onderzoeken hoe G eiwitgekoppelde receptoren (GPCR's) - een belangrijke klasse van celoppervlakreceptoren - verschillende cellulaire resultaten genereren door hetzelfde ligand of dezelfde stimulus. Deze receptoren staan centraal in een groot aantal fysiologische processen, waaronder immuunreacties, celproliferatie en migratie. Dr. Schafer zal de moleculaire logica onderzoeken die ervoor zorgt dat vergelijkbare receptoren verschillende signalen produceren als reactie op dezelfde input. Zijn werk zal aan het licht brengen hoe GPCR-signalering nauwkeurig is afgestemd, waardoor ons begrip van vertekende signalering toeneemt en de basis wordt gelegd voor meer selectieve geneesmiddelentherapieën.
In zijn project "Het licht aanzetten: Efficiënte simulaties van licht-materie-interacties" zal Dr. Arno Förster nauwkeurigere en rekenkrachtigere simulaties ontwikkelen om te begrijpen hoe grote moleculen interageren met licht - een centrale vraag in zowel de chemie als de biologie. Bestaande simulatiemethoden falen vaak door een gebrek aan nauwkeurigheid of door te hoge computationele eisen. Dr. Förster stelt een nieuwe strategie voor: rekening houden met belangrijke fysische effecten die meestal worden verwaarloosd maar essentieel zijn, terwijl andere effecten die duur zijn maar minder invloed hebben, worden weggelaten. Deze uitgebalanceerde aanpak zal praktische simulaties mogelijk maken van licht-geïnduceerde processen in complexe moleculaire systemen, zoals eiwitten en fotoactieve verbindingen.