Eski werkt regelmatig mee aan interviews voor Nederlandse en buitenlandse media. Zijn onderzoek naar georganiseerde criminaliteit en drugssmokkel zorgt ervoor dat hij vaak zijn expertise deelt met journalisten. “Ik vind het belangrijk om wetenschappelijke kennis te vertalen naar het grotere publiek, vandaar dat ik vaak meewerk aan dit soort verzoeken.” Tegelijkertijd merkt hij dat nieuwsmedia regelmatig de klikbare term ‘Mocromaffia’ gebruiken, wat volgens hem problematisch en misleidend is. Daarom is hij altijd alert op hoe zijn woorden worden geframed en hoe de media bepaalde termen inzetten.
Wat is je kritiek op de term ‘Mocromaffia’?
"Dit is het voorbeeld van wat we in de criminologie de ‘ethnicity trap’ noemen: de neiging om criminaliteit aan één specifieke etnische groep toe te schrijven, terwijl het in werkelijkheid om een veel breder probleem gaat. Criminele organisaties zijn zelden homogeen: ze werken samen over landsgrenzen en etnische achtergronden heen. Toch wordt de focus in Nederland en België opvallend vaak gelegd op Marokkaans-Nederlandse jongeren die deel zouden uitmaken van de ‘Mocromaffia’."
"De term “Mocromaffia” zorgt voor onterechte stigmatisering van een hele gemeenschap, omdat de overgrote meerderheid van Marokkaanse-Nederlanders niets met criminaliteit te maken heeft. Toch worden zij, door het gebruik van dit soort termen, door media en politiek vaak geassocieerd met georganiseerde misdaad, wat leidt tot discriminatie en maatschappelijke polarisatie. Daarnaast zorgt deze term voor een beperkte focus in de criminaliteitsbestrijding. Door georganiseerde misdaad vooral als een "Marokkaans" probleem te framen, blijven andere belangrijke spelers in de drugsindustrie, zoals de Italiaanse ‘Ndrangheta, Turkse en Albanese netwerken en witte Nederlanders in de logistiek, buiten beeld. Tot slot speelt de media een grote rol in het versterken van stereotypen. Sensatiejournalistiek creëert het beeld van een goed georganiseerde, etnisch homogene bende, terwijl de werkelijkheid veel complexer is. Dit leidt tot misverstanden bij zowel het publiek als beleidsmakers."
Na een recente ervaring besloot je je te wenden tot de Spaanse Raad voor de Journalistiek, een instantie die toeziet op ethische en zorgvuldige berichtgeving in de media. Waarom?
"Tot mijn verbazing zag ik mijzelf terug in het item met de uitspraak: “Zij zijn nog maar het topje van de ijsberg.” In de context van het fragment leek het nu alsof ik de term “Mocromaffia” erkende en legitimeerde, terwijl ik juist het tegenovergestelde had betoogd. Mijn kritische analyse was volledig weggelaten. Nadat de journalist aangaf het item niet aan te passen, besloot ik mijn ervaring aan te kaarten bij de Spaanse Raad voor de Journalistiek. Deze klacht staat voor mij symbool voor iets groters."
En dat is?
"Er moet op een integere manier omgegaan worden met de kennis van wetenschappers. En als onze woorden uit hun context gehaald worden, of verkeerd worden gebruikt, dan raakt dan ons vakgebied op een fundamentele manier. Wetenschap dient zorgvuldig en correct te worden weergegeven, anders verliezen we het vertrouwen van het publiek en voeden we misvattingen. Het is belangrijk dat wetenschappers steun krijgen bij hun optredens in media en zich bewust zijn van risico’s. Media spelen een cruciale rol in de verspreiding van kennis, maar hebben hier dus ook een verantwoordelijkheid in. Hopelijk leidt dit tot een breder gesprek over de verantwoordelijkheid van media in het correct weergeven van wetenschappelijke inzichten."