“Het proefschrift laat zien dat we ver verwijderd zijn van een wereld waarin alle kinderen toegang hebben tot gelijke kansen om hun volledig potentieel te ontwikkelen”, concludeert Horoz. Zij onderzocht de ontwikkelingsverschillen tussen kinderen die opgroeien in gezinnen en scholen met een hogere en lagere Sociaal Economische Status (SES). Ze keek specifiek naar de sociale, emotionele, gedragsmatige en motivatieontwikkeling van basisschoolkinderen van groep twee tot acht. Het onderzoek schetst een volledig beeld van kinderen die opgroeien in lagere- en hogere SES gezinnen en scholen.
Ongelijkheid op basisscholen
We weten dat de omstandigheden waar kinderen in opgroeien – in combinatie met biologische factoren – bepalend zijn voor hun algehele sociale ontwikkeling. Gunstige omstandigheden kunnen een positieve uitwerking hebben, terwijl minder gunstige omstandigheden de ontwikkeling ondermijnen. Basisscholen zouden bij uitstek de plek kunnen zijn om kinderen, ondanks uiteenlopende omstandigheden, gelijke kansen te bieden en de sociale ongelijkheid te verminderen. Resultaten uit dit onderzoek tonen aan dat dit ondanks alle inspanningen niet goed lukt.
Oplossingen
In het onderzoek geeft Horoz enkele oplossingen die bij kunnen dragen aan het terugdringen van deze ongelijkheid. Effectieve preventieve interventies thuis en op school voor en tijdens de basisschooljaren zijn noodzakelijk om gelijke kansen te bevorderen en sociale ongelijkheid te verminderen. Volgens de wetenschapper zijn er drie pijlers waar we aan moeten werken: de ondersteuning van academische ontwikkeling, het sociaal emotioneel leren (SEL) en het gedrag en het zelfbeeld van deze doelgroep moet ondersteund worden. Verder zouden scholen en docenten meer ondersteuning moeten krijgen om die gelijke kansen te bevorderen binnen de klas.
Horoz verdedigt haar proefschrift op 29 oktober aan de Vrije Universiteit Amsterdam.