Onderwijs Onderzoek Actueel Organisatie en samenwerking EN
Login als
Studiekiezer Student Medewerker
Bachelor Master VU voor Professionals
Studentenbalie HOVO Amsterdam VU-NT2 VU Graduate Winter School Honoursprogramma Universitaire lerarenopleiding
Promoveren aan de VU Uitgelicht onderzoek Prijzen en onderscheidingen
Onderzoeksinstituten Onze wetenschappers Research Impact Support Portal Impact maken
Nieuws Agenda Energie in transitie
Israël en Palestijnse gebieden Vrouwen aan de top Cultuur op de campus
Praktische informatie VU en innovatiedistrict Zuidas Missie en Kernwaarden
Organisatie Samenwerking Alumni Universiteitsbibliotheek Werken bij de VU
Sorry! The information you are looking for is only available in Dutch.
Deze opleiding is opgeslagen in Mijn Studiekeuze.
Er is iets fout gegaan bij het uitvoeren van het verzoek.
Er is iets fout gegaan bij het uitvoeren van het verzoek.

Minder proefdieren nodig voor slangengifonderzoek dankzij imitatie-bloedvaatjes

4 juni 2024
Een 3D-model van imitatie-bloedvaatjes maakt het nu mogelijk om exact te kijken hoe slangengif de bloedvaten aanvalt, zonder gebruik te hoeven maken van proefdieren. Dit nieuwe onderzoeksmodel, een zogenaamde 'organ-on-a-chip', is ontwikkeld door een onderzoeksteam van de Vrije Universiteit Amsterdam, MIMETAS en Naturalis Biodiversity Center.

Jaarlijks sterven ongeveer honderdduizend mensen aan de gevolgen van een slangenbeet, en vier keer zoveel mensen lopen blijvend letsel op. Onderzoek naar de werking van slangengif kan helpen dit in de toekomst te voorkomen, maar blijft lastig in uitvoering. Een onderzoeksteam van de VU, MIMETAS en Naturalis Biodiversity Center, heeft nu voor het eerst bewezen dat slangengif onderzocht kan worden op 3D-imitatie-bloedvaatjes. Hun studie verscheen in Scientific Reports.

Orgaan-op-een-chip
Deze nieuwe aanpak van imitatie-bloedvaten verbetert traditionele onderzoeksmethoden, zoals het gebruik van proefdieren of celkweekjes, door menselijke bloedvaten na te bootsen. “Het voordeel van zo’n bloedvatmodel voor gifonderzoek, is dat het rekening houdt met verschillende belangrijke invloeden waar het lichaam mee te maken heeft”, legt gifexpert Mátyás Bittenbinder van de VU en Naturalis uit. “Zoals het stromen van het bloed, of de bouw en vorm van een bloedvat.”

Het 3D-bloedvatmodel, genaamd MIMETAS' OrganoReady® Blood Vessel HUVEC, draagt daarmee bij aan het beter begrijpen van de beschadigende effecten van slangengif op de bloedvaten en de rest van het lichaam. Bittenbinder: “Het model geeft nauwkeurig inzicht in hoe gifstoffen de bloedvaten aanvallen. Die kennis zal ons helpen bij de ontwikkeling van betere methodes om slangenbeten te behandelen en zorgt er tegelijkertijd voor dat er minder studies op muizen gedaan hoeven te worden.”

Werking gif
De werking van het bloedvatmodel is getest met het gif van een brilcobra (Naja naja), West-Afrikaanse zaagschubadder (Echis ocellatus), veelstreepkrait (Bungarus multicinctus) en de Mozambicaanse spugende cobra (Naja mossambica). Een beet van een gifslang veroorzaakt vaak hevige (interne) bloedingen. Dit komt doordat het gif dan de bloedsomloop aanvalt door bloedvaten kapot te maken en de bloedstolling te saboteren. Wereldwijd zoeken wetenschappers naar een oplossing. “Als we beter begrijpen welke stoffen er in slangengif zitten, weten we ook beter hoe we de toxines kunnen neutraliseren”, legt Bittenbinder uit.

Wereldwijd probleem
Slangenbeten zijn een humanitaire crisis die jaarlijks miljoenen mensen treft, maar zelden het nieuws haalt. Naar schatting sterven jaarlijks tussen de 80.000 en 140.000 mensen aan een gifslangenbeet. Nog eens 400.000 mensen overleven het, maar raken blind of verliezen een hand, voet, of been als gevolg van een beet.

foto: Wolfgang Wuster

Neem contact op met Persvoorlichting VU

06 25763092

Direct naar

Homepage Cultuur op de campus Sportcentrum VU Dashboard

Studie

Academische jaarkalender Studiegids Rooster Canvas

Uitgelicht

Doneer aan het VUfonds VU Magazine Ad Valvas

Over de VU

Contact en route Werken bij de VU Faculteiten Diensten
Privacy Disclaimer Veiligheid Webcolofon Cookies Webarchief

Copyright © 2024 - Vrije Universiteit Amsterdam