Burgerparticipatie succesvolle strategie voor plannen van culturele landschappen

Bovendien voegt het integreren van lokale kennis met die van experts waarde toe aan dit proces. Dit zijn de resultaten van het onderzoek van architect en regionaal planner Marta Ducci. De door haar ontwikkelde methodologie bleek effectief te zijn voor de implementatie van de principes van het Europees Landschapsverdrag door participatie en betrokkenheid van de lokale bevolking bij het definiëren en plannen van culturele landschappen.

Ducci: "Burgerparticipatie is een van de meest dringende eisen in het internationale debat over erfgoed en landschap. Hoewel documenten zoals het Europees Landschapsverdrag (ELV) de betrokkenheid van burgers bevordert bij het bepalen van de waarden van landschappelijk erfgoed en het identificeren van strategieën voor bescherming, beheer en planning, wordt naleving van deze principes in de praktijk niet algemeen toegepast."

Erfgoedpercepties en planningsstrategie
Het doel van het onderzoek was het ontwikkelen en evalueren van een methodologie die lokale erfgoedpercepties blootlegt en integreert in een planningsstrategie om de principes van het ELV te implementeren en brede deelname aan de praktijk van landschapsplanning te bevorderen. Hiertoe werd een driestappenmethodologie ontwikkeld om de gemeenschap van de Brindisi Plain in Apulië (Italië) als casestudie te betrekken, en bestond uit een vragenlijst, burgerschapsworkshops en expertworkshops. "Dit stelde ons in staat om lokale erfgoedpercepties van de gemeenschap van de Brindisi Plain bloot te leggen en ze te integreren in een gedeelde planningsstrategie", aldus Ducci.

Toekomstige culturele landschappen
De resultaten van deze studie zijn relevant voor zowel de gemeenschap die betrokken was bij het participatieve actieonderzoek, als voor erfgoedexperts, planners en beleidsmakers die toekomstige culturele landschappen willen plannen met betrokkenheid van lokale gemeenschappen en het bevorderen van duurzame ontwikkeling. Ducci: "Binnen de Brindisi-gemeenschap heeft deze studie geholpen om een groter bewustzijn te creëren van de erfgoedwaarden die wijdverspreid zijn in het landschap, evenals het bevorderen van discussie en het identificeren van mogelijke en tastbare valorisatiestrategieën."

Voor erfgoedexperts, planners en beleidsmakers kan het onderzoek van Ducci een praktisch voorbeeld zijn van tools en methoden om gemeenschappen te betrekken bij de planning van culturele landschappen. Toekomstige studies en toepassingen zouden daadwerkelijk kunnen profiteren van dit toegepaste onderzoek en de methodologische focus, door de ontwikkelde methodologie opnieuw te gebruiken en aan te passen aan andere contexten. "Dit zou helpen om het Europees Landschapsverdrag verder te implementeren en een proces van democratisering van zowel het erfgoed als het planningsveld te bevorderen", zegt Ducci.