De vulkaan is zo'n duizend jaar geleden voor het laatst uitgebarsten, maar de magmakamer genereert nog steeds aardbevingen. Tijdens de expeditie onderzoeken de wetenschappers de omvang en structuur van die magmakamers. Ze willen weten hoe de uitwisseling van warmte en mineralen plaatsvindt tussen de magmakamer en het meteorologisch water (zoals regen en sneeuw) dat de korst insijpelt.
Migratieroutes
Rond de vulkaan liggen meren die rijk zijn aan de mineralen die een vulkanische oorsprong hebben. Beniest en haar team zijn op zoek naar de migratieroutes van die vloeistoffen die rijk zijn aan mineralen. Zulke vloeistoffen beginnen als regenwater, sijpelen de grond in en wisselen vervolgens mineralen uit met vulkanisch gesteente. Daarna migreren de vloeistoffen weer naar het oppervlak en komen terecht in meren op meer dan vierduizend meter hoogte.
Klimaatverandering
Hoe die migratieroutes lopen? Dat willen de onderzoekers achterhalen. De mineraalrijke vloeistoffen zijn warm en moeten door een laag permafrost heen migreren. Nu is dat hittetransport redelijk in balans, maar door klimaatverandering is het mogelijk dat de interactie tussen de warme vloeistoffen enerzijds, en permafrost en andere vormen van ijs (bijv. gletsjers) anderzijds, een grotere rol gaat spelen. Als gevolg kan ijs in dit gebergte sneller gaan smelten.
Aardbevingen zoeken
De migratie van vloeistoffen kan gepaard gaan met aardbevingen. Het team gaat daarom seismometers (aardbevingsmeters) uitzetten op de vulkaan. Ze hopen dat die zowel de actieve delen van de magmakamer als de migratieroutes van vloeistoffen zichtbaar maken.
Verschillende universiteiten
Tijdens deze expeditie werken wetenschappers van de VU samen met collega's van de Universiteit Utrecht en de Chileense Universidad de Atacama. Ze gaan de vulkaan op om de seismometers te plaatsen. Drie weken later komen ze terug om de seismometers weer op te halen.