Wat we communiceren bij het melden van pijn

VU-filosoof Sabrina Coninx en haar collega's Pascale Willemsen en Kevin Reuter van de Universiteit van Zürich stellen dat wanneer mensen zeggen "ik heb pijn in mijn arm", ze het hebben over zowel een onaangenaam gevoel als een beschadigd lichaamsdeel. In het verleden keken de meeste studies alleen naar een van deze twee aspecten. Het nieuwe onderzoek van Coninx en collega's laat daarentegen zien dat beide aspecten belangrijk zijn om te begrijpen wat mensen bedoelen als ze over pijn praten. Deze bevindingen zijn onlangs gepubliceerd in The Philosophical Quarterly.

Waarom zouden we ons druk maken over pijntaal?
Je kunt je afvragen waarom we ons zorgen moeten maken over de betekenis van het woord 'pijn'. De complexiteit van pijntaal maakt het moeilijk voor onderzoekers en wetenschappers om pijn te bestuderen, maar ze maakt het ook moeilijk voor mensen in het dagelijks leven om elkaar te begrijpen. Dubbelzinnigheden in de betekenis van pijn zijn een potentiële bron van miscommunicatie. In medische contexten kan dit van groot belang zijn. Wanneer iemand bijvoorbeeld pijn meldt, kan dit betekenen dat hun lichaam gewond is, dat ze zich slecht voelen, of beide. Het is van vitaal belang voor artsen en zorgverleners om te begrijpen wat de persoon bedoelt, zodat ze de juiste behandeling kunnen bieden en de persoon zich gehoord en begrepen voelt.

Coninx en collega's: "Ons onderzoek heeft tot doel het volksconcept (een begrip dat een algemene, algemeen begrepen betekenis heeft) van pijn beter te begrijpen met behulp van een nieuwe methodologische benadering op basis van pijnlinguïstiek. We hebben verschillende taalkundige tests uitgevoerd die aangeven dat gevoel en lichamelijke inhoud beide deel uitmaken van de betekenis van eerste-persoons pijn rapporteringen. Deze resultaten stellen ons in staat om pluralistische verslagen van het volksconcept van pijn als het meest veelbelovend te identificeren.”

Wat is pijn?
Filosofen hebben het begrip pijn lange tijd onderzocht. De dominante opvatting is dat het voelen van pijn en het hebben van pijn hetzelfde zijn. Dit idee heerst ook in de geneeskunde. De International Association for the Study of Pain definieert pijn als een onaangename zintuiglijke en emotionele ervaring. In het echte leven kunnen mensen echter verschillende intuïties hebben en verschillende opvattingen gebruiken over wat pijn is. Andere filosofen hebben gepleit voor een alternatief begrip van het volkse concept van pijn. Volgens deze alternatieve visie behandelen mensen pijn niet als een onaangenaam gevoel, maar als een objectieve en voor iedereen zichtbare lichamelijke toestand, algemeen geïdentificeerd als fysieke schade, verstoring of verstoring. Interessant is dat beide posities slechts een deel van het verhaal lijken te vertellen: het volksbegrip van pijn is veel minder uniform dan de meeste gangbare definities suggereren.

Wat kunnen we leren van pijnlinguïstiek?
Coninx en collega's gebruiken in hun studie een nieuwe methodologische aanpak. Deelnemers wordt gevraagd zich een spreker voor te stellen die een pijnrapportering in de eerste persoon uitspreekt, zoals "Ik heb pijn in mijn arm", en om aan te geven wat ze uit deze verklaring afleiden. Deelnemers zijn vertrouwd met zulke uitspraken. Ze zouden in een sociale interactie met je buren of collega’s kunnen voorkomen. Daarom zullen zulke uitspraken op natuurlijke en betrouwbare wijze triggeren om deze uitspraken te begrijpen, te interpreteren. De taalkundige tests die ze gebruiken, stellen Coninx en collega's in staat om de letterlijke, woordenboekbetekenis van pijnmeldingen (de zogenaamde 'semantische betekenis') te onderzoeken.

Coninx en collega's: "Onze resultaten suggereren dat alleen een pluralistische visie recht kan doen aan de manier waarop we vanuit een eerste-persoonsperspectief over pijn praten: de inhoud van pijnrapporteringen bestaat uit informatie over zowel een onaangenaam gevoel als een ontwrichtende lichamelijke toestand. Pijnlinguïstiek biedt dus nieuwe inzichten in gewone pijntaal en vormt een interessante uitdaging voor de dominante opvattingen over pijn."