Tekst: Shirley Haasnoot | Foto's: David Meulenbeld
In de Pride Library trekt Niek Rood (hij/hem), VU-alumnus in de bètawetenschappen en onderwijscoördinator bij het Onderwijsbureau Bètafaculteit, een lijvig boek van de plank: Celebrating diversity. Dit fotoboek kwam in 2021 uit bij de tentoonstelling 25 years of Pride in Amsterdam en is voor Niek een van de belangrijkste boeken uit de collectie. Hij wijst op een foto van vrolijke mensen onder een zee van felgekleurde ballonnen, tijdens de Prideweek van 2019. ‘Hier sta ik ook op maar je ziet alleen mijn haar.’
Niek werkt één dag per week voor VU Pride en de Pride Library, een kleine bibliotheek in de studiezaal van de Universiteitsbibliotheek op de tweede verdieping van het Hoofdgebouw. Afgeschermd door boekenkasten is dit een drukbezochte ontmoetingsplek voor studenten. Om samen te studeren of om tussen de colleges door even langs te lopen voor een kopje thee of een potje kaarten. De ruimte lijkt nog het meest op een rommelige huiskamer met veel boeken en planten. Er staat een oude leren bank, een tafeltje met kopjes en rijstwafels en een wankele stapel spelletjes, variërend van Jenga tot Weerwolven.
De Pride Library telt zo’n vijfhonderd boeken en wordt financieel ondersteund door de VUvereniging. De gespecialiseerde bibliotheek is in het leven geroepen om LGBTQIA+ (lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, questioning, intersex, asexual, and more)-onderwerpen toegankelijk en zichtbaar te maken, vertelt Niek. Een groot deel had de UB al in de collectie, sommige boeken zijn speciaal aangeschaft en IHLIA, de erfgoedorganisatie op het gebied van lhbti in Nederland, schonk een deel van haar eigen collectie. Fictie en non-fictie, naslagwerken en fotoboeken, er staat van alles door elkaar, voor studie, onderzoek en ter inspiratie. Officieel werd de ruimte geopend in december 2021, op Paarse Vrijdag, door destijds aankomend rector magnificus Jeroen Geurts. Niek: ‘Het was een van zijn eerste optredens. Ook hij is iemand van de regenbooggemeenschap. We zijn hartstikke blij met hem.’
Het is vooral de regenbooggemeenschap die de kleine bibliotheek/huiskamer weet te vinden, maar iedereen is welkom. Meestal zit er wel iemand te lezen of op de bank thee te drinken met een haakwerkje. ‘Dit is de plek waar ik me het meest thuisvoel’, zegt Tomàs Soria Heredia (hij/hun), tweedejaars student Politics, Philosophy and Economics (PPE) uit Spanje. Hij is voorzitter van het studentenbestuur van VU Pride. Voor de VU koos hij omdat de opleiding PPE goed staat aangeschreven, maar ook omdat de universiteit de LGBTQIA+gemeenschap actief ondersteunt. ‘In Catalonië, waar ik ben opgegroeid, voelde ik me niet altijd veilig.’ Op een plank in de Pride Library kwam Tomàs toevallig de titel Gender Trouble: Feminism and the subversion of Identity tegen. Het boek van filosoof Judith Butler maakte veel indruk. Zelf schrijft Tomàs poëzie. ‘Met boeken creëren we onze community.’
In de Pride Library ontstaan hechte vriendschappen. ‘Ik kom hier iedere dag’, zegt Rachel Drillenburg ook genaamd Lelijveld (zij/haar), student Sociologie. ‘Om te studeren, want in mijn containerwoning in Zuidoost kan ik me niet echt goed concentreren. Maar ook voor de gezelligheid.’ Tegen Tomàs, die naast haar op de bank zit: ‘Ik denk dat we elkaar hier hebben ontmoet.’ Tomàs: ‘Jij leerde me toen haken maar breien past beter bij me.’ Rachel: ‘Ik denk wel dat we beste vrienden zijn geworden.’ Rachel zit in het bestuur van de maandelijkse boekenclub. Haar favoriete boek die de club onlangs besprak? Dat is de historische roman Last Night at the Telegraph Club, van de Amerikaanse schrijver en antropoloog Malinda Lo, waarin de hoofdpersoon worstelt met haar seksualiteit. ‘Ik begon eraan in een café en heb het in één ruk uitgelezen.’
Omdat de UB binnenkort verbouwd wordt verhuist de Pride Library na de zomer naar een nieuwe lokatie op de elfde verdieping. De bibliotheek zal daar iets minder zichtbaar zijn maar er is meer vrijheid om te praten, te lachen en lawaai te maken, iets waar de aanwezigen in de aangrenzende studiezaal momenteel over klagen. Ook in de nieuwe ruimte blijft iedereen welkom om een boek uit te zoeken, te kletsen en vrienden te maken. ‘We hebben hier een slogan,’ vertelt Rachel. ‘Dan zeggen we: ”Soms gaan dingen niet zo goed en dat is okay”. Maar onze informele slogan is eigenlijk: “Wil je nog thee?”’
