Schaafsma en collega-wetenschappers deden 10 jaar lang onderzoek en de resultaten zijn onlangs gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Environmental and Resource Economics.
De Eastern Arc Mountains in Tanzania, beschouwd als een wereldwijde prioriteit voor natuurbehoud vormde het decor voor het onderzoek. Deze bergen vormen een zogenaamde biodiversiteitshotspot. Helaas blijkt dat de lokale bevolking de zwaarste last draagt voor het behoud ervan. Volgens de onderzoekers worden lokale plattelandsgemeenschappen niet financieel gecompenseerd om dergelijke natuurlijke habitats te beschermen. Voor hen staat volledig begrijpelijk voorzien in levensonderhoud op de eerste plaats en ze zijn om de kost te verdienen sterk afhankelijk van landbouw. Schaafsma: “Landbouwgrond in Tanzania is schaars, wat leidt tot het kappen van bossen en bosgebieden – waarvan er heel veel formeel niet beschermd zijn”.
Wringt
Terwijl intacte tropische bossen enorm belangrijk zijn. Ze halen CO2 uit de lucht en helpen hiermee het wereldwijde klimaat te reguleren. Daarnaast zijn de bossen cruciaal voor de drinkwatervoorziening van miljoenen mensen die stroomafwaarts wonen. De omzetting van deze natuurlijke leefgebieden in landbouwgrond is voor lokale (kleine) boeren echter nodig om hun productiviteit en opbrengsten te behouden. Daarnaast wijst het onderzoek van Schaafsma ook uit dat de grootste mondiale economische waarde afkomstig is van juist deze natuurlijke leefgebieden. Dat is dus exact waar het wringt. Het behoud van wereldwijd belangrijke plekken voor de samenleving als geheel tegenover de dreiging tot verlies van potentiële inkomsten uit de landbouw en de verkoop van hout en houtskool.
Bijdrage internationale gemeenschap
De onderzoekers beweren dat investeringen kleine boeren zouden kunnen helpen de opbrengsten op hun bestaande land te vergroten en daarmee op de lange termijn de bosbescherming te stimuleren. Ze schatten dat een financiering van 2 miljard Amerikaanse dollars vanuit de internationale gemeenschap nodig is om lokale boeren in de buurt van bossen en bosgebieden zoals de Eastern Arc Mountains van Tanzania te ondersteunen. Schaafsma en collega’s concluderen: “Als we deze belangrijke natuurregio’s willen behouden, zou de internationale gemeenschap een grotere bijdrage moeten leveren en niet de lokale bevolking deze kosten laten dragen”.
Eastern Arc Mountains
De Eastern Arc herbergt bijna 500 plantensoorten die nergens anders ter wereld voorkomen, en veel ongewone dieren, waaronder een krab die in bomen leeft en een aap die voorheen onbekend was in de Westerse wetenschap, de kipunji. De bossen versterken niet alleen de biodiversiteit, maar halen ook CO2 uit de lucht, herbergen veelgebruikte geneeskrachtige planten, voorzien grote steden van drinkwater en ondersteunen het nationale en internationale toerisme. Maar het behoud ervan brengt aanzienlijke beheerskosten met zich mee.
Dit is het grootste en meest gedetailleerde onderzoek in zijn soort dat ooit in de tropen is uitgevoerd. Schaafsma werkte onder meer samen met wetenschappers van de Universiteit van Cambridge - Verenigd Koninkrijk (VK), Landbouwuniversiteit - Tanzania, Universiteit van York (VK) en de Universiteit van Vermont - Verenigde Staten. Dit bericht is afgeleid van het officiële persbericht van de Universiteit van Cambridge. Lees hier dat hele persbericht.