Waarom wilde je Amsterdam Pride en de Canal Parade onderzoeken?
Persoonlijk waardeer ik de Canal Parade en dat dit ruimte heeft in Amsterdam. Tijdens de stakeholderbijeenkomsten, waar het onderwerp werd gepresenteerd, voelde ik die nieuwsgierigheid om onder de kritiek te gaan kijken die in de media en in community-bijeenkomsten werd gepresenteerd omdat er zoveel controverses in zitten.
Welke spanningsvelden rond de Canal Parade en Pride kwamen ter sprake tijdens de interviews? Had je deze onderwerpen verwacht?
De vijf die tijdens het onderzoek naar voren kwamen gaan over de organisatie, de verantwoordelijkheid van de gemeente, de heteronormatieve machtsdynamiek aanwezig tijdens het evenement, de pride walk versus de canal parade en de interne spanningen in de gemeenschap, gerelateerd aan verschillende factoren van het gebrek aan verbinding tot de verschillende emancipatie-standpunten rond de verschillende letters van het regenboog alfabet. Het meest interessante voor mij was de beweging naar queer activisme en wat dit betekent met hun visie op meer dan alleen LHBTIQ+ rechten binnen in Nederland. Zij kijken naar alle onderdrukte groepen en strijden voor de acceptatie en niet assimilatie, juist omdat ze anders zijn dan de meerderheid.
Je hoort regelmatig klachten over de vercommercialisering van de Canal Parade. Hoe kwam dit onderwerp naar voren in jouw onderzoek?
Op veel sites wordt inderdaad gesignaleerd dat de commercialisering te veel ruimte inneemt bij de Canal Parade. De term werd in vele vormen gebruikt. Het werd gebruikt om te praten over de mainstreaming van het evenement, de overname door "feestgangers" en "toeristen" die geen binding hebben met de regenbooggemeenschap, het gebrek aan demonstratie niveau van het evenement door de hoge kosten voor deelname op boten, maar er was ook een blik op de positieve kant en het activisme dat gebeurt binnen in organisaties en bedrijven die hen motiveert om publiekelijk deel te nemen tijdens Pride. Er is ook een kracht in die commercialisering die sommige deelnemers deelden.
Frictie tussen de Stichting en de LHBTQ+ gemeenschap kwam in je onderzoek naar voren als een van de spanningsvelden. Waar ligt die spanning, en wordt er gewerkt aan een oplossing?
De gemeenschap is de afgelopen jaren erg veranderd, bijvoorbeeld als we kijken naar het Pridebeleid uit 2011 waar het nog steeds "gay pride parade" heet. De thema's die nu op tafel liggen worden niet altijd gehoord of begrepen door de Stichting. Ik zie dat ze het proberen en er is constant verandering maar er is ook veel misgegaan de afgelopen jaren en om dat te herstellen zal er tijd en een andere aanpak nodig zijn. Ik denk dat er binnen de Stichting aandacht is voor oplossingen.
In je onderzoek kwam de Pride walk naar voren als een evenement waar meer ruimte is voor inclusie en activisme. Waarom is dat zo en waarom is daar minder ruimte voor bij de Canal Parade?
"Iedereen kan meelopen" werd er gezegd door deelnemers. De Pride Walk is voor iedereen laagdrempelig toegankelijk. De Canal Parade is veel ingewikkelder om aan deel te nemen - de loterij om deel te nemen, de organisatie van de boot, de financiering van de boot, de vereisten om deel te nemen in termen van versiering en interactie met het publiek etc. Er zijn veel meer stappen nodig om mee te kunnen doen, waardoor het voor deelnemers gezien wordt als exclusiever. Maar de Canal Parade heeft veel meer zichtbaarheid en stimuleert het publieke debat, en dat is haar troef.
Wil je meer weten over het onderzoek? Lees de Masterscriptie van Iline Ceelen hier. Iline sprak met AT5 over haar onderzoek, lees het artikel hier.