Uit het onderzoek, gepubliceerd in het vakblad Biological Reviews, blijkt dat er veranderingen merkbaar zijn in de leefomstandigheden van planten- en dierensoorten. Zo profiteren sommige plantensoorten van de grotere beschikbaarheid van stikstof en verzuring van de bodem. De vegetatiestructuur van bijvoorbeeld bramen, brandnetels en hogere grassen wordt hoger en dichter. Ook sommige diersoorten profiteren, maar andere diersoorten hebben last van de verhoogde stikstofdepositie en verdwijnen. Dit heeft mede te maken met de onzichtbare veranderingen in de voedselkwaliteit van planten, welke effect hebben op de dieren die deze planten eten en de dieren hoger in de voedselketen. Dit is nog niet eerder onderzocht.
Om tot de uitkomsten te komen werd de kennis over de belangrijkste principes in voedselecologie samengevat om te voorspellen wat het effect van de verhoogde stikstofdepositie is op de veranderingen in voedselkwaliteit. Waarna deze veranderingen werden gekoppeld aan soorteigenschappen van diersoorten. Hieruit bleek dat er bij zowel plant- als diersoorten geen louter negatief of positief effect is van de verhoogde stikstofdepositie, maar op mondiaal niveau betekent dit dat bij chronisch verhoogde stikstofdepositieniveaus een netto afname van de soortendiversiteit zal optreden.
Afname soortendiversiteit
Diersoorten met een snelle ontwikkeling, die een constante voedselkwaliteit nodig hebben en moeite hebben om beter voedsel te bereiken gaan naar verwachting het sterkst achteruit onder een verhoogde stikstofdepositie. Ook wordt voorspelt dat er een verhoogde kans is op het uitbreken van plagen van een klein aantal generalistische soorten, maar tegelijkertijd een afname van veel gespecialiseerde soorten.