Permafrost bevat twee keer zo veel koolstof als dat er nu in de atmosfeer zit en dooit door de opwarming van de aarde. Tijdens het dooiproces wordt koolstof afgebroken wat resulteert in de productie van broeikasgassen die het klimaat op hun beurt verder kunnen opwarmen. Het team van Jorien Vonk meet onder andere de afbraak van permafrostmateriaal in de bodem en rivieren en doet dit onder andere in het Nationale Park Kytalyk, en rondom Cherskiy in Noord-Oost Siberië. Dit onderzoek ligt nu bijna drie jaar stil, eerst vanwege de pandemie, nu vanwege de sancties tegen Rusland.
Vonk: “We realiseren ons dat de huidige situatie grote kennisgaten gaat opleveren in klimaatonderzoek. Het is catastrofaal voor de internationale wetenschappelijke gemeenschap, maar ook voor de kennis die nodig is om toekomstige klimaatverandering beter in te schatten en waar mogelijk te compenseren. Persoonlijk vind ik het stopzetten van internationale academische samenwerking ook geen effectieve sanctie.” Maar vanwege deze sancties, focust Vonk zich nu wel op Canada en deels Alaska. “Een deel van mijn team is bewust uitgeweken naar een gebied vlak bij de Hudson Bay in Noord-Canada. Heel interessant, maar vrij onvergelijkbaar met de toendra in Siberië. Komende zomer plannen we wederom veldwerk in Noord-Canada en Alaska, maar dan op andere locaties.”
“De levens van onze Russische collega’s liggen ook overhoop. Het houdt mij en mijn collega’s bezig wat we hier nu het beste aan kunnen doen, maar het is bijzonder ingewikkeld.” Vonk hoopt dat de situatie snel verandert, zodat dit belangrijke onderzoek weer opgepakt kan worden.
Beeld credit: Jorien Vonk