Maatschappelijke opvang is er voor gezinnen die dakloos zijn of moeten vluchten voor geweld. Maar de omstandigheden voor deze gezinnen zijn vaak niet ideaal. ‘’De kamers zijn klein en gehorig, er is vaak onrust en rommel, gezinnen delen soms een badkamer of keuken en er zijn weinig plekken waar kinderen kunnen spelen’’, vertelt Peters.
Samen met de Hogeschool Leiden doet ze onderzoek naar het effect van natuur op het functioneren van gezinnen in de opvang. Daaruit blijkt dat de aanwezigheid van bijvoorbeeld een park of een natuurspeeltuin in de buurt kan bijdragen aan het welzijn van zowel de ouders als kinderen.
‘’We zien dat ouders zich in de natuur meer verbonden voelen met hun kind, en meer ruimte voelen om zelf te bepalen wat goed is voor hun zoon of dochter, zonder bemoeienis of commentaar van anderen’’, aldus Peters.
Competent voelen in ouderschap
De effecten zijn klein, maar toch erg belangrijk, stelt de pedagoog. ‘’We weten uit eerder onderzoek dat ouders die zich verbonden, autonoom en competent voelen ook positiever met hun kinderen omgaan en zelf meer welbevinden ervaren. Dat zoiets eenvoudigs als een moment in de natuur daarbij kan helpen, is een mooi inzicht waar intussen volop gebruik van wordt gemaakt in de opvang.”
Intussen zijn er op 26 opvanglocaties dankzij Stichting Kinderpostzegels natuurspeeltuinen aangelegd, soms ook met een moestuin of een kinderboerderij. Een opvangmedewerker vertelt: “Kinderen kunnen binnen soms druk worden. Dat leidt dan tot conflict. Dan moet de ouder steeds zeggen: ‘Dat mag niet. Pas op. Niet te hard’. Buiten zie je een ander contact. De ouder heeft aandacht en het kind kan lekker spelen.”
Elise Peters promoveert dinsdag 8 november 2022 op dit onderwerp. Meer informatie over haar proefschrift.