Hunitu Goldox is het kunstenaarsduo van Areej Huniti en Eliza Goldox. Hun werk onderzoekt hoe politieke systemen, infrastructuren en gewelddadige geschiedenissen zijn ingeschreven in water, land en collectief geheugen. Ze werken met gemarginaliseerde mondelinge geschiedenissen en mythologieën als tegen-talen die de dominante verhalen confronteren. Hun praktijk creëert meeslepende, participatieve digitale omgevingen die het publiek niet alleen als toeschouwers zien, maar als actieve spelers in het onderhandelen over geschiedenissen, ecologieën en toekomsten. Door middel van films, digitale re-enactments, 360 graden omgevingen, installaties, workshops en interventies onderzoeken ze hoe ruimte, materiaal en narratief machtsverhoudingen en vormen van verzet voortbrengen. Van een begraven rivier in Amman tot kunstmatige meren in Leipzig, post-aardbevingarchitectuur in Albanië en mediterrane kustlijnen, hun projecten volgen de verstrengeling van menselijke en niet-menselijke geschiedenissen en onthullen de spanningen, breuken en mogelijkheden die onze gedeelde omgevingen vormgeven. Hun werk is internationaal gepresenteerd, onder meer in het Institute for Postnatural Studies, Madrid (2023); Hauser & Wirth, Menorca (2023); TBA Academy/Ocean Uni, Madrid (2022); Tirana Art Lab (2022); D21, Leipzig (2021); Sheffield Film Festival (2021); Biennale Mediterranea, San Marino (2021); SomoS Art House, Berlijn (2020); SPARC*, Venetië (2020); Darat al Funun, Amman (2019); MMAG Foundation, Amman (2019); en The Jordan National Gallery of Fine Arts.
Younes Saramifar is assistent-professor culturele antropologie en heeft twee doctoraten in sociologie en culturele antropologie. Zijn werk richt zich op interdisciplinair onderzoek naar verhalen over overheersing en politieke verhalen over religieus populisme. Zijn werk raakt aan etnografie, geesteswetenschappen en sociale wetenschappen om het vertrouwde op onbekende manieren te herontdekken. Hij benadert onderzoek via objecten en lichamen die zijn gevormd door de geschiedenis en het collectieve geheugen. Zijn benadering is gericht op materiële religie, visuele studies, intersectioneel feminisme, kritische rassentheorie en speculatief realisme.
Heidi Mendoza is promovendus bij de Water and Climate Risk groep van het Instituut voor Milieukunde (IVM). Haar promotieonderzoek richt zich op het begrijpen hoe riviergemeenschappen leven en omgaan met droogtes en overstromingen in het Peruaanse Amazonegebied. Haar werk maakt deel uit van het PerfectSTORM-project (‘STOrylines of futuRe extreMes’), dat verschillende disciplines samenbrengt om inzicht te krijgen in extreme watergerelateerde verschijnselen. Voordat ze bij de Vrije Universiteit Amsterdam kwam, was ze programmacoördinator van het Sustainable and Inclusive Landscape Governance (SILG), een project van Forest Foundation Philippines, Tropenbos International en Wageningen University & Research.
Manuela Zammit is een hedendaags kunsthistorica en -critica, gevestigd in Nederland. Momenteel coördineert ze de afdeling Onderzoek & Ontwikkeling bij het Nieuwe Instituut (Rotterdam) en geeft ze les in hedendaagse kunst en cultuur aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Haar artikelen verschijnen regelmatig in het tijdschrift Metropolis M, in wetenschappelijke tijdschriften en op andere, meer experimentele platforms. In 2023 rondde ze een onderzoeksmaster in kritische studies in kunst en cultuur af aan de Vrije Universiteit Amsterdam.
