Verdediging van de dissertatie door A.M. Witte
Promotie Faculteit der Gedrags- en Bewegingswetenschappen
Promotoren:
- prof.dr. M.J. Bakermans
- prof.dr. C. Schuengel
Copromotor:
- dr. M.H.M. de De Moor
De promotie is tevens online te volgen
Hechting tussen ouder en kind
Kinderen die veilig gehecht zijn, ervaren de ouder als een veilige haven en zoeken steun bij de ouder wanneer zij bijvoorbeeld verdrietig zijn. Co-ouderschap en slaapproblemen spelen een rol bij de mate van gehechtheid met de ouders. Dit blijkt uit onderzoek van promovendus Annemieke Witte. Zij ontdekte dat gesimuleerd co-ouderschap met een babypop vóór de geboorte van een kind al voorspelde of een kind zich veilig ging hechten aan de vader. Daarnaast blijkt uit Wittes onderzoek dat kinderen die ’s nachts vaker en langer wakker waren een veiliger gehechtheidsrelatie hadden met hun vader.
Witte: “Mogelijk komt dat doordat hun vaders hen ’s nachts vaker troosten. Voor moeders was deze relatie andersom; kinderen die ’s nachts langer wakker waren, waren minder veilig gehecht aan de moeder.”
Hormonen in het vaderschap
Jarenlang heeft onderzoek naar ouderschap zich voornamelijk gericht op moeders. Hoewel er tegenwoordig meer onderzoek wordt gedaan naar vaders, is er nog maar weinig bekend over hun rol in de eerste paar jaar na geboorte, en de rol van hormonen in vaderschap.
Witte: ”De hormonen oxytocine en vasopressine zijn belangrijk bij sociale relaties en ouderlijk gedrag. In ons onderzoek reageerden vaders met meer nare jeugdervaringen minder gevoelig op de signalen van hun kind na toediening van oxytocine, een hormoon dat belangrijk is bij o.a. moederbinding, vriendschappen en romantische interacties. Daarnaast vertoonden vaders na toediening van oxytocine en vasopressine minder hersenactiviteit in de amygdala wanneer zij luisterden naar huilgeluiden van baby's. De amygdala speelt een rol bij het binnenkomen van emoties zoals angst en stress.”
Toekomstige behandeling
Het onderzoek van Witte draagt bij aan meer wetenschappelijke kennis over de hormonen die een rol spelen bij het vaderschap. Het toedienen van oxytocine wordt door sommige wetenschappers gezien als een veelbelovende therapeutische interventie om sociaal gedrag te verbeteren. Witte: “Mijn onderzoek laat zien dat we voorzichtig moeten zijn met het inzetten van oxytocine daarvoor. Individuele factoren hebben invloed op de effecten van oxytocine; voor vaders met nare jeugdervaringen kan toediening van oxytocine zelfs leiden tot negatieve uitkomsten. Ook ander onderzoek laat zien dat individuele factoren bepalen of oxytocine positieve of negatieve gedragingen uitlokt.”
Een andere belangrijke bevinding uit Wittes onderzoek is dat co-ouderschap relatief stabiel is en al geobserveerd kan worden tijdens de zwangerschap. Dit biedt de mogelijkheid om interventies zo vroeg in te zetten dat optimale co-ouderschap wordt gestimuleerd al vóór de geboorte van het kind.
Meer informatie over het proefschrift